De Yamanote-lijn, halte 23 – Gotanda

Zo rustig als het in Meguro is, zo druk is het één halte verder in Gotanda. Dat wil zeggen, in het oostelijke deel; in westelijk Nishi-Gotanda wordt net als in Meguro vooral gewoond. Laat dat stuk daarom vooral (letterlijk) links liggen, en richt je op Higashi-Gotanda.

23-gotandaSommige gedeelten van Tokyo dragen een poëtische naam, zoals bijvoorbeeld Akihabara, de ‘vlakte van de herfstbladeren’. Zo niet Gotanda, dat letterlijk staat voor ‘rijstveld van vijf tan’. Een tan is een in onbruik geraakte Japanse oppervlakteaanduiding, maar vijf tan komt ruwweg neer op een oppervlakte van 0,5 hectare. De wijk is inmiddels natuurlijk veel groter dan dat; de naam stamt uit een tijd dat er binnen de grenzen van de hoofdstad nog rijst kon worden verbouwd. Die tijdens zijn reeds lang voorbij.

De geschiedenis van het gebied is evenmin heel gloedvol: de rijstakker maakte oorspronkelijk deel uit van Ōsaki, maar dat veranderde toen de wijk in 1911 werd aangesloten op de Yamanote-lijn. In de afgelopen honderd jaar werden er onder meer een universiteit (Seisen University) en groot ziekenhuis (NTT Medical Center Tokyo) geopend. Voorheen was ook het Japanse hoofdkantoor van Sony er gevestigd, maar dat is inmiddels verhuisd naar een ander deel van Shinagawa, het stadsdeel waar Meguro en Gotanda onderdeel van uitmaken. De wijk dient door zijn zuidwestelijke ligging met name als verbinding tussen Tokyo en Yokohama: één van de drukste wegen van Tokyo, de Sakurada Dōri, zorgt voor een vlotte doorstroom van verkeer.

Historische highlights

Nu zul je voor bovenstaande niet speciaal Gotanda aan gaan doen, maar voor geschiedenisliefhebbers zijn er wel een paar highlights. Zo is er bijvoorbeeld de Nemunoki Garden, een klein parkje dat geregeld wordt aangedaan door hare majesteit keizerin Michiko. De nemonuki, ‘zijdeboom’ waar het park zijn naam aan ontleent werd door haar geplant en bevindt zich op de plek van het huis van haar ouders.

Gotanda

Een andere bezienswaardigheid is de voormalige residentie van de Shimazu-clan, één van de meest machtige families uit de Japanse geschiedenis. Van de vroege middeleeuwen tot het einde van de Tokugawa-periode wisten ze hun grondgebied te behouden, enerzijds door telkens handig partij te kiezen, anderzijds door hun vechtlust: de Shimazu’s waren in 1609 de eersten die Ryukyu, het huidige Okinawa, binnenvielen. Bovendien begrepen ze als eerste de vernietigende kracht van de door Portugezen meegebrachte haakbussen. Verwacht echter geen Japans kasteel: de woning werd tijdens de Meiji-periode gebouwd en is, zoals bijna alles uit die tijd, naar Westers voorbeeld vormgegeven. De woning maakt tegenwoordig onderdeel uit van de campus van bovengenoemde Seisen University, die in 1935 werd gesticht.

Keuze voor kunstliefhebbers

Liefhebbers van modern Japan kunnen in de buurt van het station blijven: het markante Tokyo Design Center, waar je nagenoeg tegenaan loopt wanneer je het station aan oostelijke zijde verlaat, biedt showrooms met Japans design. Het is een uitstekende bestemming voor wie vaak geïmiteerde, maar zelden overtroffen voorbeelden van moderne Japanse esthetiek van dichtbij wil bewonderen.

Dan is er nog het Hara Museum of Contemporary Art: het is Japans oudste museum voor moderne kunst, en beschikt dan ook over een aanzienlijke collectie kunst: werk van buitenlandse grootheden als Rothko, Pollock en Appel hangt gebroederlijk naast dat van Japanse kunstenaars Nobuo Sekine en Tomio Miki.

Gotanda telt misschien te weinig bezienswaardigheden om er een dag te kunnen vullen, maar een ochtend of middag moet zeker kunnen. Het is geen wijk die je op je eerste reis door Tokyo aan móet doen, maar zeker een aardige dagbesteding bij een tweede bezoek aan de Japanse hoofdstad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *