Tijdens de Meiji periode was Tabata (田端 – rand van het rijstveld) nog een stil landelijk dorp. Inmiddels is het opgeslokt door Tokyo en kun je er een aantal beroemde kunstmusea vinden.

Tabata Station is vandaag nog steeds een wat kleiner station. Het heeft maar twee in- en uitgangen, Noord en Zuid. Vooral de Noordzijde maakt de moeite van het uitstappen uit de Yamanote-trein waard; je loopt rechtstreeks de Atré Vie shopping mall in, een winkelketen die eigendom is van Japan Rail East. Atré Vie Tabata bevat een bakkerij, banketbakkerij, supermarkt, obento (lunch box) store, konbini, en talloze Koreaanse, Italiaanse en Japanse restaurants. Ook de Starbucks ontbreekt niet, een Tsutaya-filiaal evenmin.

Tsutaya is een keten van videotheken en boekhandels in heel Japan die ruim 1450 filialen en franchisenemers telt. Meer dan 35 miljoen huishoudens hebben ook nu nog een T-Card, een lidmaatschapskaart van Tsutaya, waarmee je niet alleen in de boekwinkel en videotheek punten kunt sparen, maar ook in de Konbini – convenience store FamilyMart, in de Book Off (de Japanse evenknie van De Slegte), Fastfood-restaurantketen Lotteria en zo meer. Boeken worden in Japan nog steeds gekocht en video’s nog steeds gehuurd. Japan is een streng land, downloaden is er niet bij. Bovendien heeft nog lang niet elk huishouden een PC of Mac die aangesloten kan worden op de televisie. De voorkeur gaat nog steeds uit naar telefoons en andere mobiele apparaten. Huren dus, niets mis mee en je spaart nog punten ook.

Tabata Memorial Museum of Writers and Artists

Daarna loop je naar het Tabata Memorial Museum of Writers and Artists (Tabata Bunshi Mura Kinenkan), waar bezoekers objecten, manuscripten en eerste drukken in kunnen zien, en genieten van schilderijen van literaire en artistieke giganten uit het post-Meiji tijdperk. Kikuchi Kan en dichter Masaoka Shiki en Hagiwara Sakutaro (“De vader van de moderne Japanse Poëzie”). De meest beroemde auteur is Akutagawa Ryūnosuke, wiens korte verhalen “Rashōmon” en “Yabu no Naka” (In het bos) filmregisseur Akira Kurosawa inspireerden voor de gelijknamige film Rashōmon in 1950. Het was de eerste Japanse film die succes had in het buitenland. Ofschoon de film Rashōmon heet, is de verhaallijn die van “In het bos”. Het Tabata museum dat zoveel auteurs en kunstenaars bijeenbrengt is hier gevestigd omdat een groot deel van hen in Tabata gewoond heeft, dicht bij de Tokyo National University of Fine Arts and Music. Het “kunstenaarsdorp” Tabata hield op te bestaan in 1927, min of meer ingegeven door de rituele zelfmoord van Akutagawa in dat jaar.

Asukayama Park Kita-Ku

Tabata maakt deel uit van de wijk Kita. Kita betekent noord, en wie verder “omhoog” zou gaan, komt in Saitama terecht. Ten tijde van het shogunaat van Tokugawa Yoshimune werd een groot aantal kersenbomen aangeplant op de Asukyama heuvel die tot formeel stadspark werd gedeclareerd. Deze achtste shogun besloot rond 1725 tot deze actie opdat de inwoners van Edo zich hier zouden kunnen verstrooien en vermaken. Het was niet het enige stadspark, Ook Ueno-park, Shiba-Park, Asakusa-Park en Fukagawa-Park werden in deze tijd ontwikkeld. Yoshimune had duidelijk groene vingers. Evenals bij andere publieksparken werden op het terrein ook musea gevestigd. Zo tref je op Asukayama een plezierig papiermuseum. De Asuka-berg is een heuvel en gemakkelijk te beklimmen, maar wie wil pakt de gerieflijke monorail-kabelbaan.

Kita-ku website

Elke wijk in Tokyo heeft haar eigen website. Het bestuur van de wijk informeert hier haar inwoners, en geeft aan wat er te doen is en wanneer. Zo ook kita-ku. Wie geen Japans leest staat met lege handen bij het openen van de site, maar zou dat toch zou eens moeten doen: al was het maar om te beseffen dat er geen of nauwelijks afbeeldingen te zien zijn. Zoals eerder aangegeven gebruikt men liever de telefoon om het internet te raadplegen. Alles moet snel laden en geen ruimte op het scherm innemen. Ook interessant is het tweede menu aan de bovenzijde van de website: 音声読み上げ: Lees voor. Wanneer je hier op klikt wordt de tekst in karaoke-brokjes prachtig voorgelezen. Dit is niet alleen een service voor slechtzienden; ook Japanners kennen niet alle kanji. Pim betoogde dat al in zijn artikel over Japanse woordenboeken. Ten slotte ter geruststelling: in dezelfde menubalk vind je de ingang ‘Foreign language’.