Videogames en ukiyo-e: Een verrassend succes!

In mijn vorige blog heb ik de wondere wereld van de Japanse prent (ook wel ukiyo-e genoemd) geïntroduceerd. Voordat ik mijn serie over de geschiedenis en techniek van deze kunstvorm voortzet wil ik het echter over één van de meest verrassende en naar mijn mening interessante kunstprojecten van de afgelopen jaren hebben. Ik heb het over Ukiyo-e Heroes van illustrator Jed Henry en prentkunstenaar Dave Bull. Henry en Bull combineren hun liefde voor ukiyo-e en videogames en brengen de Japanse prent derhalve weer terug naar waar hij oorspronkelijk vandaan kwam: de populaire cultuur.

Het idee van het project is simpel: neem een willekeurig karakter uit een videogame en teken deze in de karakteristieke ukiyo-e-stijl. Vertolkingen van onder andere Mario Kart, Metroid en Star Fox leveren niet alleen mooie plaatjes op, maar zijn tevens een prima middel om ukiyo-e te herintroduceren bij het grote publiek. Het project werd afgelopen jaar opgestart op de crowdfundwebsite Kickstarter en was dus volledig afhankelijk van donaties. Tegen alle verwachtingen in werd het benodigde geld voor het produceren van de prenten binnen de kortste keren binnengehaald. En daar bleef het niet bij. Er bleek zoveel interesse dat Dave Bull uiteindelijk zelfs de kans kreeg om meerdere leerlingen aan te nemen. Het combineren van kunstnijverheid en populaire cultuur blijkt dus ook vandaag de dag nog tot succes te kunnen leiden.

Het feit dat het de bekende videogames waren die het geld lieten doen binnenstromen blijkt wel uit het gegeven dat het nieuwe project van het duo (een videogame gebaseerd op Henry’s zelf ontworpen karakters) veel minder donaties wist te vergaren (op het moment van schrijven loopt het Kickstarter project nog één dag en dient er nog 17.000 dollar vergaard te worden). Desalniettemin hebben weer enkele honderden mensen hun steun aan het project betuigd.

Hoewel de waardering voor de prenten uit de Ukiyo-e Heroes-serie natuurlijk een kwestie van smaak is ligt het interessante aspect naar mijn mening elders. Zoals gezegd was (en is) het project enorm populair en heeft het voor meerdere prentkunstenaars werk opgeleverd. Aangezien Dave Bull in zijn manier van werken probeert zo dicht mogelijk bij de traditionele technieken te blijven draagt een project als dit bij aan het in leven houden van deze traditie. Daarnaast is deze prentenserie hopelijk voor veel mensen een makkelijke eerste stap in de wereld van een kunsttraditie waarmee zij anders wellicht niet of nauwelijks in contact waren gekomen.

Al met al is Ukiyo-e Heroes op meerdere vlakken een geslaagd project, maar is het succes ook blijvend? Kijkend naar het matige succes van de nieuwe cartooneske serie karakters van Henry lijkt dit niet het geval. Of dat jammer is, is nog maar de vraag. Wellicht biedt het Bull en zijn leerlingen (nadat ze de stapel orders voor Ukiyo-e Heroes over enkele jaren hebben weggewerkt) de kans om zich verder te ontplooien als zelfstandige prentkunstenaars. In ieder geval acht ik zelf de kans klein dat dit het laatste was dat we van dit duo te zien zullen krijgen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *