Het Japanse zorgstelsel lijkt in veel opzichten op het Nederlandse. Er zijn meerdere zorgverzekeraars, en er bestaat een verplichte zorgverzekering. Er is een standaardpakket dat alle verzekeraars minimaal moeten bieden. Voor de bekostiging van ziekenhuiszorg wordt gebruik gemaakt van diagnose-behandelcombinaties (DBC’s).
Toch zijn er ook verschillen in het zorgstelsel: Anders dan in Nederland, worden vrijwel alle tarieven in de Japanse zorg (inclusief geneesmiddelen en hulpmiddelen) door de overheid bepaald. Er zijn zorgverzekeringen die worden aangeboden door bedrijven (aan hun werknemers) of lokale overheden (voor mensen die niet werken), in plaats van commerciële verzekeraars. DBC-tarieven worden in Japan gecorrigeerd voor case-mix en zijn afhankelijk van het aantal verpleegdagen. Specialisten zijn in Japan in loondienst van het ziekenhuis, maar in Nederland vaak zelfstandig.