Kin en Gin, Japans voor goud en zilver. Er is niet alleen een Gouden Paviljoen, maar ook een Zilveren Paviljoen. Ginkakuji lijkt op basis van zijn naam de tweede plaats op het erepodium in te nemen, lijkt het onbeduidende broertje … Lees verder
Het liefst op een druilerige dag. De Futarasan schrijn (二荒山神社, Futarasan-jinja) bevindt zich slechts een voetpad verwijderd van de Toshogu in Nikkō. Deze shintoschrijn is veel ouder dan haar een tikje opdringerige gouden buur. In tegenstelling tot alle pracht en … Lees verder
Kinkakuji, het Gouden Paviljoen, is één van de bekendste tempels van Kyoto. Foto’s die van een afstand de tempel, met ervoor de vijver en daar achter het bos weergeven, zijn wereldberoemd. De tempel staat dan ook op de Nationale Japanse … Lees verder
Wie aan Kamakura denkt ziet in gedachten de grote bronzen Boeddha voor zich die onverstoorbaar vanaf zijn lotustroon uitkijkt over Yuigahama aan de blauwe Baai van Sagami. Daar ga je voor! Kamakura is maar een dagtripje verwijderd van Tokyo. Kamakura … Lees verder
De Fushimi Inari-taisha (伏見稲荷大社) in Kyoto is wereldberoemd om haar lange rijen achter elkaar geplaatste torii. Geen misverstand mogelijk: dit is een shinto-schrijn. De vermiljoenrode poorten vormen de hoofdattractie voor elk fototoestel. Toch zijn niet de poorten de hoofdrolspelers in … Lees verder
De Sensō-ji, ook wel Asakusa Kannon-tempel, is de oudste boeddhistische tempel in Tokyo. De tempel werd gesticht in 628. Het complex werd echter tijdens de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd, waardoor de gebouwen die we nu bezoeken replica’s zijn van de oorspronkelijke. De … Lees verder
De huidige Kitain hal is niet altijd tempel geweest. In feite was het de geboorteplek van shogun Tokugawa Iemitsu in Edo. Iemitsu was de kleinzoon van de eerste shogun Ieyasu, droeg de tempels en schrijnen een warm en gul hart toe (hij liet immers de Tosho-gū in Nikko bouwen voor zijn opa) en stond zijn “wieg” af aan de priester Tenkai van Kawagoe in 1638 toen de oorspronkelijke tempel door brand werd verwoest. Brand is wel een terugkerend dingetje in de geschiedenis van de tempels en schrijnen. Vuur staat met stip op de eerste plaats in de categorie rampen, op de voet gevolgd door aardbevingen en burgeroorlogen. Hout is immers het voornaamste bouwmateriaal en dat combineert niet altijd met de vele kaarsen die in een tempel nu eenmaal gebrand worden. Orkanen, of in de ‘couleur locale’ typhoons, hebben minder grip op de knappe constructies. Lees verder
Todai-ji is het meest bekende boeddhistische tempelcomplex in Nara. Het is dé reden om er naar toe te gaan, bijvoorbeeld vanuit Kyoto. De Daibutsuden (大仏殿, Grote Boeddha-hal), herbergt ’s werelds grootste bronzen Boeddha: de Daibutsu. De tempel dient ook als … Lees verder
Nikkō Tōshō-gū (日光東照宮) is een shintoschrijn in de stad Nikko, ongeveer 140 kilometer ten noorden van Tokyo. De Toshogu is opgedragen aan Tokugawa Ieyasu, de stichter van het Tokugawa-shōgunaat. Samen met de Futarasan-jinja en de boeddhistische Rinnō-ji staat de Toshogu-schrijn … Lees verder
Otowa-san Kiyomizu-dera (清水寺 – de Helder Water-tempel) is een boeddhistisch tempelcomplex in Kyoto. De tempel is in 798 tijdens de Heian-periode gesticht en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Aan de voet van de rots waarop de tempel gebouwd is, … Lees verder
