Geplaatst op door

Veel medailles, maar nog een wereld te winnen

Beantwoorden

Niets dan lof voor de Nederlandse atleten, nog nooit behaalde een Nederlands team zo’n hoog aantal medailles als tijdens de Olympische Spelen van Tokyo. Stille Spelen werden ze gedoopt, wedstrijden zonder publiek. Maar stil was het niet, men roerde zich wel degelijk in de vorm van commentaar op aspecten van de organisatie. Terecht of niet terecht, in elk geval een uitvloeisel van onbegrip voor aspecten van elkaars cultuur. Lees verder →

Geplaatst op door

“Let the Games begin?” De Olympische Spelen van meerdere kanten

Beantwoorden

Aan de vooravond van de Olympische en Paralympische Spelen ligt gastland Japan onder het vergrootglas. Dagbladen en televisieprogramma’s brengen brokjes informatie over de spelen, de sport, logistiek en context. Atleten komen aan het woord en de stemming onder de inwoners van Tokyo wordt gepeild. Er zijn allerlei puzzelstukjes die gezamenlijk niet perse een geheel vormen. We leggen er een aantal op het bord en proberen in elk geval de rand te leggen. Lees verder →

Geplaatst op door

Doramatiek: Japanse televisieseries

Beantwoorden

Noem het gerust het wonder van Netflix: series en films van over de hele wereld, slechts enkele swipes of klikken van ons verwijderd. In die almaar grotere mediabibliotheek is ook een aantal Japanse films en met name series te zien. Nederland is een echt ‘romcom’-land, maar wat vindt de Japanse kijker interessant? Tijd om er eens in te duiken. Lees verder →

Geplaatst op door

Kobudō: oude krijgsscholen als nieuwe bron voor toerisme

Beantwoorden

Toen ik in 1988 begon met de studie Japanse Taal & Cultuur, werd in Leiden voornamelijk onderzoek verricht naar traditionele onderwerpen als geschiedenis, literatuur, religie of economie. Tegenwoordig zijn ook populaire cultuuruitingen als manga, anime en J-pop in academische kring salonfähig geworden. Waar nog steeds relatief weinig onderzoek naar wordt gedaan, is het budō, ofwel de Japanse krijgskunsten. Lees verder →

Geplaatst op door

Hide Kawanashi’s Kobe Hyakkei

Beantwoorden

Kobe is één van Japans’ grootste steden, maar spreekt voor het grote publiek minder tot de verbeelding dan Tokyo en Kyoto. Waar deze twee onmiddellijk beelden oproepen, moeten we voor Kobe dieper graven. Het dansende snelwegviaduct tijdens de aardbeving in 1995, of Kobe Beef, het exclusieve wagyu-vlees van het rund. Er is echter meer te vertellen over Kobe en graficus Hide Kawanashi deed dat met – zelfs tweemaal – een serie houtblokprenten onder de titel Kobe Hyakkei: One Hundred Scenes of Kobe. Lees verder →

Geplaatst op door

Tewaza: wij bezorgen het handgemaakte hart

Beantwoorden

Lang, heel lang geleden, maakten we in Nederland dingen. Dingen om op te eten, om mee te koken, om het huis te verstevigen of te verfraaien en zo meer. Tegen “woordig” maken we in Nederland vooral woorden. In het bedrijfsleven, op het nieuws en vooral in de politiek. Wie de woorden eens even zat is, kan zich laven aan hoe in Japan nog steeds fantastische daden verricht worden. Lees verder →

Geplaatst op door

Fukuoka, prefectuur van zoete sojasaus

Beantwoorden

Bij sojasaus denken we het eerst aan een zoutige smaak. De meeste soorten zijn dat ook – maar niet in de West-Japanse prefectuur Fukuoka. Voor bezoekers van buiten is die zoete smaak een verrassing, terwijl mensen die er zijn opgegroeid alle andere soorten juist te zout vinden. Waarom is de sojasaus van Fukuoka eigenlijk zoet? Lees verder →

Geplaatst op door

Waarom de Japanse horeca nauwelijks terrast

Beantwoorden

Nu de lente zich deze week duidelijk aankondigt, hopen veel uitbaters van horecagelegenheden de terrassen te mogen openen. Begrijpelijk, want het is voor hen de enige manier om in deze ingewikkelde tijd mensen veilig te ontvangen. In Nederland is het een uitkomst – horecagelegenheden zónder stoelen buiten zijn hier vrij zeldzaam – maar grote terrassen komen in Japan niet of nauwelijks voor, zelfs nu niet. Waarom eigenlijk niet? Lees verder →

Geplaatst op door

Shin Hanga: Kawase Hasui en Hiroshi Yoshida

Beantwoorden

De landschapsprentkunst van de 20ste eeuw wordt gedomineerd door Hiroshi Yoshida (1876-1950) en Kawase Hasui (1883-1957), in aantal en in kwaliteit. Dat wil niet zeggen dat er niet prachtige landschappen zijn van andere kunstenaars (bijvoorbeeld het vroegste werk van Itō Shinsui) maar Hasui en Yoshida waren nationaal en internationaal de meest bekende vertegenwoordigers van dit genre. Lees verder →