Minister Bussemaker heeft onlangs een vurige wens prijsgegeven: Laat kinderen (weer) muziek maken als voertuig voor het genieten van cultuur en aanboren van creativiteit. Dat nu is – zeker naast de vloed aan regelingen en verordeningen rond cognitie, taal, rekenen en beta-onderwijs – een mooi plan. Misschien het begin van een interne cultuuromslag op het Ministerie. Is het plan echter ook te verwezenlijken en hoe doen ze dat bijvoorbeeld in Japan? Lees verder
Tokyo 2020: wat is de tussenstand?
Op 7 september 2013 hakte het Internationaal Olympisch Comité de knoop door: de Spelen van 2020 werden toegewezen aan Tokyo. Vreugde alom in Japan, maar hoe staat het ruim anderhalf jaar later met de voorbereidingen? Lees verder
Demae – thuis laten bezorgen op z’n Japans
Eten laten bezorgen doen we in Nederland pas sinds er eten werd geïntroduceerd dat zich daar goed voor leent. Een pizza is een stuk geschikter voor vervoer op een scooter, dan een bord dampende boerenkool met jus. In Japan is het thuisbezorgen van voedsel echter al zo’n 300 jaar gangbaar. Lees verder
Japanners na hun pensioen
Het is 6:30u in de morgen en een aantal senioren maakt zich op voor de ochtendgymnastiek. Op een veldje ergens in Tokyo voeren ze nauwgezet hun oefeningen uit. Na afloop gaan de aanwezigen ieder hun eigen weg. Niet naar huis, maar naar het werk. Een groot deel van de Japanse bevolking blijft namelijk werken na het pensioen. Hoewel sommigen dit doen omdat zij pensioen tekort komen, gaan de meeste senioren door omdat ze actief willen blijven. Het geeft deze ouderen de kans om onder de mensen te komen. Lees verder
De beste peuterspeelzaal ter wereld
De beste peuterspeelzaal ter wereld.. staat in Japan. Onlangs werd via TED-talks een inspirerende presentatie gepubliceerd die verhaalt over een onderwijsexperiment in Japan dat in 2007 gestart werd en nu wereldkundig wordt gemaakt. Architect Takaharu Tezuka vertelt bevlogen over een school waar bomen door het dak groeien, Sinterklaas wérkelijk door het dak komt, kinderen dagelijks spelenderwijs minimaal 4 kilometer afleggen, en vooral over een school waar kinderen nog kinderen mogen zijn. Lees verder
Facebook en de jacht op Brown en Cony
Gisteren kondigde Facebook aan Facebook Messenger flink uit te zullen gaan breiden. De meesten hadden het tot nu toe vooral op hun smartphone geïnstalleerd omdat berichten sturen via de gewone Facebook-app niet langer ging, maar daar wil het bedrijf verandering in brengen door meer functionaliteit aan de berichten-app toe te voegen. Al met al is het team van Mark Zuckerberg bezig met een Westerse variant op Line. Line? Lees verder
25 jaar Von Sieboldgedenktuin
Ter gelegenheid van het 400-jarig bestaan van de Hortus werd de Von Siebold Gedenktuin aangelegd. Nu de Hortus 425 jaar bestaat is dit tuindeel dus 25 jaar oud. Om dat te vieren heeft de Hortus een speciaal boekje uitgebracht: “Japan en Von Siebold”. Dit boekje wijdt uit over de verschillende Japanse planten die Von Siebold ooit meebracht naar de Hortus. Ook is er een speciale audiotour gemaakt ter gelegenheid van dit jubileum. Lees verder
Eedameem? Edamame!
Ieder Nederlands dorp had er een. Net als een bank, postkantoor, kerk of betaalautomaat. Toen de belangstelling voor de traditionele – goedkoop, exotisch, en aan de Nederlandse smaak aangepast – Chinees-Indische restaurants was weggeëbd, werd de wokchinees geïntroduceerd. Zelfde eigenaar, andere benadering. Ook deze heeft inmiddels al weer plaatsgemaakt voor het concept van All-you-can-eat. Als paddenstoelen schoten ze uit de grond: Ketens van sushi-restaurants met (in ieder geval Japans klinkende) namen als Sumo, Ichiba en Jiro. Lees verder
Aardbevingen: a fact of life?
“Aardbevingen? Dat is een fact of life”, antwoordde minister Henk Kamp in het nieuws, op de vraag hoe om te gaan met aardbevingen en de daardoor veroorzaakte materiële en immateriële schade in Groningen ten gevolge van de aardgaswinning. In Japan zijn aardbevingen inderdaad een fact of life, in Nederland denken Groningers daar heel anders over. Lees verder
Kijktip: Ghibli-docu Yume to Kyoki no Okoku
Kijkjes achter de schermen bij de Japanse animatiestudio Ghibli zijn zeer zeldzaam. Meesteranimator en studio-oprichter Hayao Miyazaki leidt een zeer teruggetrokken bestaan. Des te bijzonderder is het daarom dat hij documentairemaakster Mami Sunada niet alleen ongelimiteerde toegang tot de studio verleende, maar haar ook uitnodigde in zijn huis, dat tevens dienstdoet als privé-atelier. Yume to Kyoki no Okoku (‘Het Koninkrijk van Dromen en Waanzin’) is een prachtige en zeer ingetogen documentaire over één van Japans belangrijkste regisseurs. Lees verder