Het is geen verassing: ter redactie zijn we gek op Animal Crossing. Eerder schreven we al over Animal Crossing: Pocket Camp (2017), een mobiele game. Een paar jaar geleden raadde ik de serie zelf nog aan als een manier om beter Japans te leren. Zo’n vier maanden geleden kwam het spel Animal Crossing: New Horizons uit, wat direct een enorme hit werd. Na drie dagen stond het spel al op nummer één als best verkochte spel in Nintendo’s eshop, en de Nintendo Switch-console was in mei nagenoeg uitverkocht over de hele wereld. Hoe komt dat eigenlijk?
Eigenlijk ben ik er laat bij, vier maanden na verschijning van de game. Wat kan er nog gezegd worden dat nog niet eerder is opgeschreven? Artikelen benoemen de kapitalistische inslag van het spel, hoe het eenzaamheid vermindert, of dat Animal Crossing ook langzaam de academische wereld in zijn greep krijgt. Voor mij als gamewetenschapper loont het echter om eerst even af te wachten, voor ik conclusies trek over de populariteit van het spel. Na ruim drie maanden spelen, (te) veel uren te hebben doorgebracht in dit spel en door erover te lezen, heb ik zo mijn ideeën waarom juist New Horizons zo groot heeft kunnen worden tijdens de wereldwijde Covid-19 lockdown.
New Horizons is verre van het eerste Animal Crossing spel. Bijna twintig jaar geleden gaf Nintendo het spel Doubutsu no Mori uit, in 2001 in Japan en, een jaar later, in de rest van de wereld als Animal Crossing. De franchise breidde zich langzaam uit tot een ware media mix, met Animal Crossing: Wild World (2005), en Animal Crossing: City Folk (2008), tot de laatste uitgave van Animal Crossing: New Leaf in 2012. Tijdens het wachten op New Horizons probeerde Nintendo het publiek nog warm te houden met spin-offs als Happy Home Designer (2015), Amiibo Festival (2015) en Animal Crossing: Pocket Camp. Door de repetitieve natuur en nadruk op in app-aankopen verloren we op de redactie snel onze interesse in dat laatste deel.
Waarom New Horizons zo populair is geworden
De serie is altijd al populair, maar bij Animal Crossing: New Horizons ging de populariteit door het dak. Dat heeft meerdere redenen: de timing van de uitgave van het spel was nagenoeg perfect. Tijdens de lockdown zat nagenoeg iedereen verplicht thuis, toen New Horizons uitkwam en potentiële spelers een fantasierijke uitvlucht naar een digitale wereld. Daar konden ze nog wel doen en laten wat ze wilden.
In tegenstelling tot eerdere delen speelt New Horizons zich namelijk af op een onbewoond eiland, waar de speler de volledige vrijheid krijgt om het eiland en diens eigen huis precies zo in te richten als hij of zij wil. Nintendo introduceerde in dit spel ook een Do-It-Yourself-mechaniek: door bepaalde recepten en de benodigde materialen te verzamelen, kunnen spelers hun eigen meubels maken in plaats van die alleen te kopen bij de in-game winkel. Ook kunnen ze het landschap van het eiland naar wens aanpassen. Veel spelers komen met heuse kunstwerken op de proppen, zoals bijvoorbeeld kastelen.
Daar komt bij dat gaming ook meer geaccepteerd en bekender is geworden onder het ‘normale’ publiek. New Horizons lijkt erg populair te zijn onder vrouwen, ook zij die normaal geen games spelen. Zo’n veertig procent van de spelers identificeert zich als vrouw. Daarnaast heeft Nintendo spelers ook LHBTQI-vriendelijke opties gegeven om hun avatar, het figuurtje van de speler, aan te kleden. Het maakt nu niet meer uit of je figuurtje een mannetje of een vrouwtje is; spelers kunnen elk kledingstuk aantrekken, zich elke haarstijl aanmeten, en allerlei soorten make-up opdoen. Dit maakt vooral spelers die zich niet identificeren als man of vrouw erg blij.
Als laatste heeft zich er ook een uitgebreide gemeenschap van spelers ontwikkeld. Doordat het nu nog makkelijker is geworden om naar de eilanden van vrienden en andere (onbekende) spelers te gaan, vindt er veel onderlinge uitwisseling plaats. Sommige spelers zijn vooral bezig met het ontwerpen van de leukste kleding, terwijl andere zich bezighouden met eilanddecoractie of het krijgen van de beste villagers, de schattige medebewoners van het eiland. Dat motiveert soms ware handelsroutes tussen spelers. Spelers bieden meubels, kleding, knolrapen en zelfs sommige villagers te koop aan. Sommige spelers maken hier echter ook misbruik van, door de eilanden van anderen kapot te maken, of op betaling te wachten maar niks teruggeven. Gelukkig zijn er relatief weinig rotte appels; de gemeenschap van New Horizon spelers staat vooral bekend als erg vriendelijk en open naar allerlei soorten spelers –jong én oud.
Evenementen in New Horizons
Het lijkt er ook op dat Nintendo de interesse van spelers bij het spel wil houden. Ieder Animal Crossing spel heeft seizoensgebonden evenementen, zoals het kersenbloesemevenement in april, Nature Day, of kerstevenementen rondom December, maar bij New Horizons is Nintendo nóg een stapje verder gegaan. Van één tot twaalf april hield Nintendo zijn eerste evenement: Bunny Day. Dit evenement was helaas nogal een flop, want het liep deels gelijktijdig met het jaarlijkse kersenbloesemevenement. Spelers die materialen wilden verzamelen om zo mooie sakura-spulletjes en -recepten te krijgen liepen voortdurend tegen paaseieren aan. Nintendo lijkt ervan geleerd te hebben bij de evenementen die erop volgden: de evenementen Nature Day in april, Wedding Season in juni, en de mogelijkheid om te kunnen duiken sinds juli, lopen niet meer tegelijk met andere evenementen.
Door het creëren van nieuwe (en vaak tijdelijke) evenementen weten spelontwikkelaars de aandacht van hun spelers weer bij het spel terug te krijgen. Dit past erg bij het huidige spelklimaat. Massive Multiplayer Online Role-Playing Games (MMORPG) zoals World of Warcraft (2004) of Final Fantasy XIV: A Realm Reborn (2013) hebben vaak tijdelijke evenementen waarbij spelers spullen kunnen krijgen of dingen kunnen doen die normaliter niet mogelijk zijn. Omdat game consoles – zoals de Nintendo Switch—een betere verbinding met het internet hebben gekregen, kan Nintendo nu ook dit soort evenementen verzorgen. Spelers weten echter vaak niet wat voor een evenement komen gaat, of hoe die eruit komt te zien. Er zijn daarom spelers die aan ‘data mining’ doen: verborgen data uit de codering van het spel plukken, om erachter te komen wat Nintendo nog zal introduceren. Zo was de mogelijkheid om te duiken al een tijdje geleden voorspeld, voordat het in juli ook daadwerkelijk kon.
Voor ieder wat wils
Maar het belangrijkste is dat New Horizon voor ieder wat wils biedt. Zo ben ik een speler die het vooral leuk vindt om haar eigen in-game huis uit te breiden en te decoreren, terwijl onze Tom zich vooral bezighoudt met het netjes in orde brengen van zijn eiland. Hoe lang de populariteit van New Horizons aan zal houden is niet te voorspellen, maar wat wel gezegd kan worden is dat New Horizons na krap drie maanden al niet meer weg te denken is uit het gaming-landschap (en de bredere populaire cultuur). Dat is erg knap voor zo’n jonge game.
24 juli 2020