Eerder prezen we op deze plek de kei car. Deze kleine, maar fijne auto is voor veel Japanse gezinnen onmisbaar. In dat kader besteden we graag ook wat ruimte aan die andere steunpilaar van het Japanse gezinsleven: de mamachari-fiets. Lees verder
Vaak ging het op deze plek al over treinen. In allerlei soorten en maten: boemeltjes, hogesnelheidstreinen, metro’s. We schreven over de verschillende soorten spoor waarover ze rijden, en de prachtige stations waar ze stoppen. Ook bewonderden we Japanse auto’s. Maar wat we nog niet eerder bespraken is de Japanse snelweg. Met in het hele land ruim 78 miljoen motorvoertuigen moét die namelijk tiptop in orde zijn. Lees verder
Onlangs kwam op Netflix de Japanse reeks Old Enough beschikbaar. In 20 korte afleveringen worden peuters gevolgd die volledig zelfstandig boodschappen doen of andere taken en klusjes buitenshuis uitvoeren. De serie Hajimete no Otsukai (‘Eerste Boodschap’) werd in Japan in 2008 uitgezonden en is nog steeds dermate populair dat Netflix deze voor een internationaal publiek aanbiedt. En inderdaad, er kan met open mond van genoten worden. Lees verder
De Yamanote-lijn, de cirkelspoorweg om het hart van Tokyo, is al tijden een van de meest efficiënte logistieke voorzieningen ter wereld. Toch zagen de Japanners kans om zichzelf andermaal te verbeteren. Lees verder
In een land dat van het uiterste noorden tot het uiterste zuiden nog geen 400 kilometer meet, zijn overnachtingsplaatsen langs de snelweg schaars, en meestal minimaal ingericht. Winderige stroken asfalt achter tankstations zijn het deel van chauffeurs op doorreis door Nederland. In Japan, 3000 kilometer lang, is dat wel anders: de michi no eki, ‘stations van de weg’, zijn daar zelfs een reisdoel op zich. Lees verder
Wie in Tokyo de trein neemt, kan zich niet voorstellen dat spoorwegmaatschappijen moeite hebben om het hoofd boven water te houden. De trein zit immers altijd ramvol. Ook de shinkansen hogesnelheidstreinen tussen Tokyo en Osaka hebben over aantallen passagiers niet te klagen. Toch zijn er in het uitgestrekte land ook noodlijdende treintrajecten te over. Om de Japanse spoorlijnen rendabel te houden worden daarom verrassende oplossingen bedacht. Lees verder
Wie in Tokyo of Osaka snel ergens wil komen, neemt het beste de metro. Onder de grond is er immers geen kans op file en als er al vertraging optreedt, is dat incidenteel. In Kyoto, met 1,5 miljoen inwoners bepaald geen kleine stad, valt dat echter niet aan te raden: de metro telt er maar twee lijnen. Lees verder
In Japan zijn de koekoek en de kip nooit ver weg. Sterker nog, op elke straathoek zul je ze horen. Ze wonen namelijk in de stoplichten bij het zebrapad. Lees verder
Zou je nog steeds foeteren op de NS als de stationschef een kat zou zijn? Ik niet. Helaas leven we in een serieuze wereld waar dit soort feestelijke zaken nooit werkelijk kunnen zijn, toch? Onjuist! In Japan is er station Kishi, ongeveer anderhalf uur vanaf station Osaka, waar de kat Nitama de stationschef is. Zij is niet eens de eerste kat die de functie van stationschef bekleedt op station Kishi: zoals de naam al doet vermoeden, is dit eigenlijk Tama de Tweede. Lees verder
Altijd een dubbel gevoel, terugkomen in Nederland na een reis in den vreemde. Weemoed omdat het voorbij is, maar ook geruststelling omdat alles weer bekend en vertrouwd is in het eigen land. Je telt de zegeningen en gaat onwillekeurig vergelijken. Wanneer dat buitenland Japan is en met het openbaar vervoer werd bereisd, is de vergelijking tussen het reizen per trein de eerste. We kunnen vaststellen: de spitstrein in Nederland is geen feest. Het is eerder thuiskomen van een koude kermis. Lees verder
