Japan spreekt tot de verbeelding. Niet alleen de natuur en cultuur, maar zeker ook de beschaafde Japanse omgangsvormen en beleefde etiquette zijn vermaard. Hoe heerlijk zou het zijn om in Japan te wonen en dan te werken bij een Japans bedrijf? Mary Halloran vertelt graag over haar ervaringen. Lees verder
Een windvlaag blies het plastic zakje op, richting het water over het strand van Odaiba. De moeder had net uitgebreid de kleren van haar twee zoontjes uitgeklopt, maar spoorde de oudste op bemoedigende toon aan toch maar even terug het zand op te gaan, achter het afval aan. Toen het mannetje het eenmaal te pakken had, verdween het in een grotere zak met afval, die weer in de rugzak van moeder werd gestopt. Lees verder
Ergens is het best gek dat we het er hier nog nooit over hebben gehad, terwijl het voor mensen die Japan niet goed kennen één van de voornaamste associaties met het land is: het Japanse toilet. Daarom draaien we er niet langer omheen: het is de hoogste tijd voor een bespreking. Lees verder
Japanners zijn meesters op de kleine ruimte. Dat zie je nog het best in de steden – elke vierkante kilometer in Tokyo wordt door 6224 inwoners gedeeld – maar de ruimte op het platteland is zeker ook niet oneindig: het land is uitgestrekt, maar bestaat voor ruim 70 procent uit rots en andere moeilijk bewoonbare ondergrond. In Japan wordt daarom al eeuwenlang gesleuteld en geschaafd aan de ultieme miniwoning. Lees verder
Tot het cultureel erfgoed behoren in de ogen van de Japanners (en die van ons) de tempels en schrijnen waarover we nu al geruime tijd berichten. Hun eigen huizen, hoe oud ook, zien de Japanners toch vooral als tijdelijk. Ze mogen als dat nodig is gerust tegen de grond en er wordt weer iets nieuws gebouwd, beter passend bij de wensen van het moment. De waarde zit dan ook niet in de huizen, maar in de peperdure grond waarop het huis staat. Lees verder
Wie in een Japanse stad wel eens door wat zijstraten en buitenwijken is gelopen, zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat er maar weinig huizen zijn die op elkaar lijken. Dit heeft voornamelijk te maken met het feit dat de wetgeving in Japan het altijd toestaat om een bestaand huis te slopen en een nieuw huis te plaatsen. Tijd om ons eens verder te verdiepen in de Japanse huizenbouw. Lees verder
Wanneer ons gevraagd wordt of het mogelijk is om naar Japan te reizen zonder Japans te spreken, reageren we altijd positief: zeker in de grote steden is verkeersinformatie in twee talen beschikbaar en wordt in elk geval rudimentair Engels verstaan. Lost in translation ben je niet snel. Maar wees wel gewaarschuwd: als je zonder smartphone of kaart een plek probeert te vinden, kun je daar best wat tijd aan kwijt zijn. Japanse adressen zijn namelijk anders opgebouwd dan de onze. Lees verder
Mejiro is een relatief klein station aan de Yamanote Lijn. De wijk Mejiro staat echter bekend als één van de meest prestigieuze woonwijken in Tokyo. In het toenmalige Edo stond het amper op de kaart, maar momenteel is het de goudkust, het Wassenaar van Den Haag, het Oosterbeek bij Arnhem of het Oud-Zuid van onze hoofdstad. Wie er woont stapt er uit, de rest rijdt beter door naar Takadanobaba of keert terug naar Ikebukuro. Lees verder
In een aankondiging van het televisiefeuilleton “Ik vertrek” werd even een gelukzoekend Nederlands echtpaar in beeld gebracht staande in een bouwval ergens in het platteland van Frankrijk. “Die gekke Fransen..”, mompelde de man tegen zijn vrouw terwijl ze de schouders lieten hangen. Verder ging het fragment niet, men moest maar na het nieuws de gehele uitzending gaan zien. Wij besloten dat niet te gaan doen, wij vonden dat hier niet de Fransen gek waren. Wie in het diepe springt, moet accepteren dat er geen bodem is – of zich terdege voorbereiden op de duik. Lees verder
Als je als Nederlander door een buitenlander wordt gevraagd wat nou typisch Nederlands is, zou zomaar het woord ‘gezelligheid’ door je hoofd kunnen schieten. Althans, bij mijn mede-zuiderlingen (ik ben opgegroeid in Brabant). Dat barbecuen met de buren vind ik persoonlijk helemaal niet zo gezellig, maar goed, het is iets wat veel Nederlanders associëren met Nederland. Het feit dat het woord ‘gezellig’ eigenlijk niet te vertalen valt in het Engels – kan wel, maar ‘cozy‘ heeft niet dezelfde nuance – geeft velen van ons het idee dat gezelligheid iets typisch Nederlands is. Niets is natuurlijk minder waar. Lees verder
