Waarom diefstal in Japan minder voorkomt dan in Nederland

“Noem me maar heel erg stom, maar ik heb vanmiddag mijn geliefde Bergamont niet op slot voor de deur gezet en je raadt het al: ik keek net naar buiten en de fiets is weg. Als iemand deze fiets ziet, kun je me dan contacten? Ik wil haar heel graag terug.” Zo lezen we op Facebook op een bevriende tijdlijn. In Amsterdam, voor de eigen deur. Wat dit berichtje bijzonder maakt is dat de eigenaar het bij haarzelf zoekt, zíj is degene die stom is, niet de fietsendief. Het is de wereld op haar kop. Toch gaat het niet overal in de wereld zo. Lees verder

De Japanse naamvolgorde: andersom(s)

Toen Donald Trump voor het eerst als president van de VS contact met de premier van Japan had gehad, sprak hij gloedvol over zijn goede vriend, ‘premier Shinzo’. Dat Trump er niet in slaagde om de Japanse minister-president respectvol bij zijn achternaam te noemen, zal weinigen verrassen. Toch is het niet gek dat hij de vergissing maakt – hij is zeker niet de enige. In Japan wordt de familienaam namelijk eerst gezegd of geschreven. Buiten de landsgrenzen wordt echter de omgekeerde (westerse) volgorde gehanteerd. De hoogste tijd om aan die verwarring een einde te maken- althans, als het aan de regering Abe ligt. Lees verder

Waarom Japanners (meestal) niet op straat eten of drinken

Op het station gauw nog even een makkelijke maaltijd kopen en deze in de trein naar huis wegwerken, het is in Nederland heel gewoon. Menig trein walmt hier in de spits naar friet speciaal, patat oorlog of ander stationsvoedsel. Zo niet in Japan. Niet alleen wordt daar tijdens korte en middellange treinreizen niet gegeten: op straat eten en drinken is er sowieso ongebruikelijk. Lees verder

Omotenashi begint bij Mariko

“Maat 45 en nogal brede voeten”, zei ik. Zij glimlachte, knikte instemmend en haalde ondertussen terloops een meettoestel tevoorschijn. “Mag ik voor de zekerheid uw voeten even opmeten?” Het apparaat gaf aan dat ik er een tweetal maten naast zat, maar de voeten waren ontegenzeglijk breed. Ouderdom komt met gebreken, voeten zakken blijkbaar uit. De keuze voor de gewenste wandelschoen werd daarmee gelukkig beperkter, er stonden er veel uitgestald. Lees verder

Akiya: lege huizen hergebruikt

Gigantische huizenprijzen zijn niet alleen een Nederlands verschijnsel: ook in Japan moet bar veel worden betaald voor een eigen woning. Zeker in Tokyo, waar de gemiddelde prijs van een huis afgelopen jaar op 64,9 miljoen yen lag: omgerekend ruim 520.000 euro. Dat is een flinke prijs, met name voor starters. Sinds kort bieden akiya, letterlijk ‘verlaten huizen’, uitkomst. Lees verder

Kamikatsu, recycle-dorp

In veel moderne Japanse huishoudens woedt recycle-drift. Ze beschikken over drie soorten prullenbakken, scheiden papier en karton en halen de dopjes van flessen voordat ze worden weggegooid. Maar hoewel het recyclen van afval algemeen voet aan de grond heeft gekregen in Japan, spant één plaats de kroon. De inwoners van Kamikatsu hebben zich ten doel gesteld om niéts te verspillen. Ze scheiden hun afval daarom in maar liefst 45 soorten en dertien categorieën, en slaagden erin om in 2016 al 81 procent van de weggegooide spullen te recyclen. Lees verder

Zo word je honderd

Nergens ter wereld worden mensen zo oud als in Japan. Bovendien worden Japanners die zulke hoge leeftijden bereiken opvallend minder vaak geplaagd door kwalen dan leeftijdsgenoten in de westerse wereld. Journaliste Junko Takahashi werd benieuwd naar de achterliggende redenen en onderzocht hoe de honderdplussers hun leven inrichten. Dat leidde tot de bundel Zo word je honderd. Lees verder

Uchimizu, natuurvriendelijke straatkoeling

Het is warm in Nederland, de afgelopen weken. Heel erg warm. Maar waar deze temperaturen voor ons behoorlijk zeldzaam zijn, schrikken Japanners er al lang niet meer van terug. Integendeel: in het grootste deel van Japan is het de hele zomer warmer dan 30 graden. Dat vroeg, zeker in vroeger tijden, om creatieve oplossingen. Uchimizu is er daar één van. Lees verder

Kintsukuroi van Navarro: helen met een gouden randje

In zijn boek Kintsukuroi beschrijft de Spaanse psycholoog Tomas Navarro zijn methode om met emotionele tegenslag en verdriet in het leven om te gaan. Hij hangt dit op aan het principe van kintsukuroi, een oorspronkelijk Japanse techniek om gebroken keramiek met goud te lijmen. Hij transponeert het repareren van een gebroken schaal naar het overlijden van een dierbare en een onverwacht ontslag. Hierbij is het plan van aanpak telkens hetzelfde; blijf niet hangen in het ongeluk maar doorvoel de emoties en kijk vervolgens verder naar de toekomst. Tegenslagen kunnen met goud omrand worden, zodat de emotionele wond niet verdoezeld wordt, maar een mooi litteken vormt waaruit kracht voor de toekomst geput kan worden. Lees verder

Gehandicapt in Japan

Ophef in Nagoya: burgemeester Takashi Kawamura is van plan om het stadskasteel, een betonnen replica, op basis van bouwtekeningen uit de 17e eeuw op traditionele wijze te herbouwen. Op zich geen onaardig plan, al betekent het ook dat de liften zullen verdwijnen – en mensen die slecht ter been zijn automatisch de toegang tot het kasteel wordt ontzegd. Actiegroepen hebben daarom al bezwaar tegen het plan aangetekend. Hoe toegankelijk is Japan eigenlijk voor mensen met een beperking? Lees verder