Vocaloid: de stem van de toekomst

Het is in zekere zin paradoxaal dat, in een tijd waarin we steeds beter zijn geworden in het namaken van de menselijke stem, de muziek die gebruikmaakt van de nogal robotisch klinkende stemmen van Vocaloid juist zo’n wereldwijd fenomeen is. Waar deze muziek eerst nog primair populair was in Japan, en dan ook vooral op het internet, is deze inmiddels een wereldwijd fenomeen. Hoe is de ontwikkeling van kunstmatige menselijke stemmen gegaan, en hoe werkt Vocaloid precies? Daar ga ik je in beknopte vorm antwoord op proberen te geven. Lees verder

Tot het einde; Ryuichi Sakamoto

In 2016 voerde ik voor mijn eindexamen muziek Ryuichi Sakamoto’s Merry Christmas, Mr. Lawrence op in de aula van mijn oude middelbare school. Ik wist toen vrij weinig van Sakamoto af. Het is een nummer dat mijn vader mij had laten horen en ik tijdens de kerstvakantie had leren spelen. Ik was mij er vaag van bewust dat het uit een film met David Bowie kwam, maar dat was het ook wel. Ik wist zeker niet dat de Japanse muziek mij uiteindelijk bij de studie Japans zou brengen, en wat voor een grootse wereld van muziek er schuilde achter Ryuichi Sakamoto. Lees verder

Shinobue: traditioneel Japans fluitspel in onze tijd

Japan wordt vaak geroemd, ook op deze website, om de aandacht die het land heeft voor, en de waarde die de mensen hechten aan, eeuwenoude tradities. Maar hoe breng je die tradities in deze tijd in de praktijk? We vroegen het aan Shinko Suzuki. Als PhD-kandidaat in boeddhistische studies aan de Universiteit Leiden, boeddhistisch priester in de 1200 jaar oude Koyasan Shingon-traditie en docent Geschiedenis en Geografie aan de Japanse Zaterdagschool Amsterdam, verweeft hij het oude met het nieuwe. Met zijn expertise in traditionele Japanse muziek, met name de Shinobue en de Nohkan-fluiten, voegt hij daar nog eens een dimensie aan toe. Lees verder

Furusato, verlangen naar het oude normaal

Wat willen we graag terug. Naar het oude normaal van op het terras, naar een popconcert en de bioscoop. Naar drie keer zoenen bij een ontmoeting. Dat laatste dan misschien wel weer niet. Dit terugverlangen komt doordat het nieuwe normaal zo lang duurt, maar zeker ook omdat de herfst heeft ingezet. Het seizoen van natte bladeren en “buiten huilt de wind om het huis” wakkert gevoelens van nostalgie en weemoed aan. Zo ook in Japan, daar hebben ze Furusato, een ruim honderd jaar oud lied, dat elk kind ook vandaag kent en zingt. Lees verder

Akatombo

Akatombo, de prachtige naam voor een rode libel, is de titel van wellicht de meest bekende, maar zeker verreweg de meest geliefde melodie in Japan. Akatombo is een beroemd kinderlied, dat in 1927 gecomponeerd werd door Kosaku Yamada, op een gedicht van zijn vriend Rofū Miki. Nu buiten de herfst is aangebroken is er in ons hoofd tijd voor weemoed en terugverlangen. Dat kan niet beter dan met deze melancholieke rode libel. Lees verder

Ikou: Japanse vertaalslagen

Als vervolg op een eerder artikel over het vertalen van een Japanse tekst naar het Nederlands geven we hier een voorbeeld van de uitdagingen en vertaalslagen die daar bij komen kijken. Een songtekst is niet zomaar vertaald, gebruikte kanji-karakters kunnen meerdere betekenissen hebben. Context is nodig, want veel wordt niet gezegd, en een beetje dichterschap komt in dit geval ook zeker van pas. Lees verder

Aiko: dichter bij Japan kun je niet komen

Wie aan Japanse popzangeressen denkt, ziet ze voor zich: jonge schattige meisjes in (te?) korte rokjes die al of niet per groep springend en dansend bevallig de sterren van de hemel zingen. Hoge hakken – Platte teksten. Lange benen – Korte plots: het gaat over verliefd zijn. En blijven, elk lied opnieuw. Er is minstens één zangeres die het anders doet: in dit artikel bevelen we Aiko aan. Van harte. Lees verder

Ohashi Trio : groot in kleine muziek

Op de redactie van Katern: Japan wordt veel J-Pop geluisterd. Japanse populaire muziek die meer omvat dan de voor het genre karakteristieke jongensbands en meisjesdans. Meer dan alleen uptempo songfestival of schreeuwbrei. Nu en dan is er zélfs een artiest waarbij je pen stokt, de toetsenborden stilvallen en je heel even, een klein moment, teruggevoerd wordt naar eigen dierbare herinneringen aan Japan. Met Shazam wordt zijn naam gevonden en met een groot hart wordt hij opgeslagen in Apple music’s favorieten. Ohashi Trio, dat is er zo één. Lees verder

Begin Japanology

In een aankondiging van het televisiefeuilleton “Ik vertrek” werd even een gelukzoekend Nederlands echtpaar in beeld gebracht staande in een bouwval ergens in het platteland van Frankrijk. “Die gekke Fransen..”, mompelde de man tegen zijn vrouw terwijl ze de schouders lieten hangen. Verder ging het fragment niet, men moest maar na het nieuws de gehele uitzending gaan zien. Wij besloten dat niet te gaan doen, wij vonden dat hier niet de Fransen gek waren. Wie in het diepe springt, moet accepteren dat er geen bodem is – of zich terdege voorbereiden op de duik. Lees verder