Over Tom Omes

Tom studeerde Talen en Culturen van Japan en Journalistiek én Nieuwe Media, maar in plaats van correspondent voor een landelijke krant in Tokyo, is hij copywriter bij Aexus en hoofdredacteur van Katern: Japan. Geïnteresseerd in de moderne geschiedenis van Japan, maar leeft niet alleen in het verleden: ook hedendaags Japan interesseert hem zeer.

Alle bijdragen van: Tom Omes

Geplaatst op door

Gehandicapt in Japan

2

Ophef in Nagoya: burgemeester Takashi Kawamura is van plan om het stadskasteel, een betonnen replica, op basis van bouwtekeningen uit de 17e eeuw op traditionele wijze te herbouwen. Op zich geen onaardig plan, al betekent het ook dat de liften zullen verdwijnen – en mensen die slecht ter been zijn automatisch de toegang tot het kasteel wordt ontzegd. Actiegroepen hebben daarom al bezwaar tegen het plan aangetekend. Hoe toegankelijk is Japan eigenlijk voor mensen met een beperking? Lees verder →

Geplaatst op door

Okonomiyaki: bak wat je wil

Antwoorden

Vertel een Japanner dat je in Hiroshima bent geweest, en in 99 procent van de gevallen zal hij of zij vragen of je okonomiyaki hebt gegeten. In 100 procent van de gevallen zul je daar bevestigend op antwoorden, want het blijkt in de praktijk vrij lastig om naar Hiroshima te gaan en géén okonomiyaki te eten. Het wordt er nagenoeg op iedere straathoek verkocht. Maar dat is geen straf, want een goede hartige pannenkoek gaat er altijd in. Lees verder →

Geplaatst op door

Japanse afvalscheiding: het goede voorbeeld

Antwoorden

Een windvlaag blies het plastic zakje op, richting het water over het strand van Odaiba. De moeder had net uitgebreid de kleren van haar twee zoontjes uitgeklopt, maar spoorde de oudste op bemoedigende toon aan toch maar even terug het zand op te gaan, achter het afval aan. Toen het mannetje het eenmaal te pakken had, verdween het in een grotere zak met afval, die weer in de rugzak van moeder werd gestopt.  Lees verder →

Geplaatst op door

Makoto Shinkai: niet de nieuwe Miyazaki

Antwoorden

Waar te beginnen als je wilt starten met anime? Negen van de tien keer is het antwoord op die vraag Studio Ghibli. Dat is niet zo heel gek, want ook wie niet veel andere Japanse tekenfilms heeft gezien, kan worden geraakt door de films van met name Hayao Miyazaki. De afgelopen jaren timmert echter een andere regisseur flink aan de weg. Makoto Shinkai deed dat lange tijd onder de radar van het echt grote publiek – tot het najaar van 2016. Lees verder →

Geplaatst op door

Kijktip: Terrace House

Antwoorden

Toegegeven: de drempel om aan Terrace House te beginnen is wat hoog. In tegenstelling tot onze andere kijktips beschikt de serie, die geproduceerd werd door Fuji TV en sinds twee seizoenen Netflix, namelijk niet over een script. Terrace House is een realityshow die het dagelijks leven van drie vrouwen en drie mannen in één huis volgt. Wie nu angstvisioenen van slaande deuren, sneuvelende huisraad en met infraroodcamera’s gefilmd gerommel in het donker krijgt, kan ik geruststellen: Terrace House is er vrij van. Lees verder →

Geplaatst op door

Hoe leegte zorgt voor ritme in Ghibli-films

Antwoorden

De allermooiste films zijn die films waarbij je, telkens wanneer je kijkt, iets nieuws ziet. Het overkwam ons wederom toen we begin februari eindelijk Sen to Chihiro no Kamikakushi (hier in 2001 verschenen als Spirited Away) voor het eerst op het grote scherm zagen. Het was een feest om alle memorabele en fantastische scènes weer te zien, maar wat deze keer voor het eerst echt opviel zijn juist de rustpunten daartussen in. Japanners noemen dit principe ‘ma’, wat vrij vertaald pauze of leegte betekent. Lees verder →

Geplaatst op door

Wonderlijke winkelnamen

1

“Waarom lach je en maak je foto’s?”, vroeg mijn Japanse vriendin, toen ik voor de zoveelste keer in de lach schoot om een wonderlijke woordencombinatie boven een winkel. “Het is toch gewoon Engels?” Nou, nee – gewoon is het zeker niet. Japan grossiert, vooral in (ondergrondse) winkelcentra, in de meest fantastische Engelse, Franse en andere buitenlandse winkelnamen. Letterlijk.  Lees verder →

Geplaatst op door

Shoutengai: karakteristieke winkelstraatjes

Antwoorden

Het moment waarop je niet alleen fysiek, maar ook mentaal in Japan landt, is voor iedereen verschillend. Denk bijvoorbeeld aan de eerste hap van een verse onigiri, een rit met de Yamanote-trein, of de eerste kom miso-soep. Maar hoewel ook die ervaringen mijn hart zeker sneller doen kloppen, is er één moment waarop voor mij alles gevoelsmatig op zijn plek klikt: bij het betreden van een shoutengai. Lees verder →

Geplaatst op door

De Yamanote-lijn, halte 29 – Yurakucho

Antwoorden

Het moest een keer gebeuren, maar nu is het dan eindelijk echt zover: we hebben de Yamanote-lijn eindelijk rondgeschreven. De buurt rondom station Yurakucho is een perfecte om mee af te sluiten: de wijk bevat zowel grote winkels als kleine boetiekjes en kent zowel brede, nette straten als rommelige steegjes. Daarmee is in Yurakucho het beste van Tokyo verenigd. Lees verder →

Geplaatst op door

De doorkijkjes van Takashi Yasui

Antwoorden

Japanse filmmakers, animators en schrijvers werken vaak vanuit het principe ‘slice of life’: een op het eerste gezicht arbitraire serie gebeurtenissen, geen uitleg of achtergrond, nauwelijks plot. Alsof het publiek bij toeval een kijkje in de levens van de personages wordt gegund, dat ook plotseling weer voorbij kan zijn: het verhaal begint en eindigt vaak op een ‘gek’ punt, waardoor je als kijker het gevoel hebt dat het nog verdergaat nadat de zaallichten weer zijn aangegaan. Regisseur Hirokazu Kore-eda is er een absolute meester in. Takashi Yasui doet hetzelfde – maar dan in fotovorm. Lees verder →