Over Tom Omes

Tom is hoofdredacteur van Katern: Japan. Hij studeerde Talen en Culturen van Japan en Journalistiek én Nieuwe Media. Geïnteresseerd in de moderne geschiedenis van Japan, maar leeft niet alleen in het verleden: ook hedendaags Japan interesseert hem zeer.

Eedameem? Edamame!

Ieder Nederlands dorp had er een. Net als een bank, postkantoor, kerk of betaalautomaat. Toen de belangstelling voor de traditionele – goedkoop, exotisch, en aan de Nederlandse smaak aangepast – Chinees-Indische restaurants was weggeëbd, werd de wokchinees geïntroduceerd. Zelfde eigenaar, andere benadering. Ook deze heeft inmiddels al weer plaatsgemaakt voor het concept van All-you-can-eat. Als paddenstoelen schoten ze uit de grond: Ketens van sushi-restaurants met (in ieder geval Japans klinkende) namen als Sumo, Ichiba en Jiro. Lees verder

Kijktip: Ghibli-docu Yume to Kyoki no Okoku

Kijkjes achter de schermen bij de Japanse animatiestudio Ghibli zijn zeer zeldzaam. Meesteranimator en studio-oprichter Hayao Miyazaki leidt een zeer teruggetrokken bestaan. Des te bijzonderder is het daarom dat hij documentairemaakster Mami Sunada niet alleen ongelimiteerde toegang tot de studio verleende, maar haar ook uitnodigde in zijn huis, dat tevens dienstdoet als privé-atelier. Yume to Kyoki no Okoku (‘Het Koninkrijk van Dromen en Waanzin’) is een prachtige en zeer ingetogen documentaire over één van Japans belangrijkste regisseurs. Lees verder

Ganbare, Blue Samurai! – Japan op het WK Voetbal

Na afloop van het WK Voetbal van 2010 in Zuid-Afrika liet voetbalbond FIFA onderzoeken hoe dat toernooi in de deelnemende landen bekeken was. Daarbij ging het om het percentage van de bevolking dat minstens twintig minuten of meer van het WK had gezien. De uitslag van het onderzoekje zal menig voetballiefhebber hebben verbaasd. Want niet Duitsland, Engeland, Spanje of een ander van oudsher voetbalminnend land was op de eerste plek te vinden: Japan stond met een percentage van 83 procent stijf bovenaan. Lees verder

De populariteit van yuru kyara

De Efteling heeft Pardoes, Tiel heeft Flipje, maar daar houdt het wel zo’n beetje mee op. Mascottes hebben in Nederland nooit écht voet aan de grond weten te krijgen. Hoe anders is dat in Japan, waar de lancering van een nieuwe attractie of bezienswaardigheid zonder bijbehorende mascotte een zeldzaamheid is. Iedere prefectuur, stad of wijk beschikt wel over één (of  meerdere!) zogenoemde yuru kyara. Lees verder

Zelfs in Japan loopt de verkoop van cd’s terug

In 2012 vormde de Japanse muziekindustrie een uitzondering op de regel. In een tijd waarin muziekwinkelketens stuk voor stuk over de kop gaan en platenlabels omvallen omdat er alleen nog maar gedownload wordt, groeide de muziekverkoop in Japan. Op zichzelf al opvallend, maar nog verbazingwekkender was dat de verkoop van fysieke cd’s het grootst was. De Japanse muziekindustrie leek goed op weg om een lichtend voorbeeld te gaan worden voor de rest van de wereld, maar helaas: in 2012 werd door brancheorganisatie IFPI dan wel groei geconstateerd, maar die werd in het afgelopen jaar teniet gedaan. De verkoop daalde fors met 16,7 procent. Wat is er aan de hand? Lees verder

Nooit meer saaie presentaties dankzij Pecha Kucha

Al meer dan tien jaar oud, maar de afgelopen tijd explosief aan populariteit aan het winnen: Pecha Kucha, dat letterlijk vertaald ‘prietpraat’ betekend. Pecha Kucha is een stijl van presenteren waarbij de spreker niet langer dan twintig seconden per dia mag spreken. Zo wordt voorkomen dat het publiek langzaam in slaap sukkelt, wanneer de verteller steeds verder verdwaald raakt in zijn eigen tekst. Lees verder

De Yamanote-lijn, halte 1 – Tokyo

Eén van de handige manieren om de vele uithoeken van Tokyo te bezoeken, is door de Yamanote-lijn van Japan Railways te nemen. Ongeveer iedere drie minuten passeert op ieder aangesloten station een trein zowel met de klok mee (sotomawari, ‘buitenronde’) als tegen de klok in (uchimawari, ‘binnenronde’). In totaal duurt een rondrit op de Yamanote-lijn iets meer dan een uur en in die tijd doet de trein 29 stations aan. In deze serie zullen we de stations van de Yamanote-lijn globaal belichten. Op deze manier hopen we inzichtelijk te maken hoe in één (weliswaar grote) stad zeer van elkaar verschillende wijken rondom de stations hun eigen unieke specialiteiten en bezienswaardigheden hebben. Lees verder

Kijktip: Soshite Chichi Ni Naru

Als een Japanse film zoveel buzz weet te creëren dat Steven Spielberg de rechten voor een Engelstalige remake koopt, weet je zeker dat je met iets bijzonders te maken hebt. Soshite Chichi ni Naru, hier uitgebracht als Like Father, Like Son, is misschien niet Hirokazu Kore-eda’s beste film ooit, maar – ondanks het loodzware thema – wel zijn meest toegankelijke.

Lees verder

Hachiko hield vooral van yakitori

Niet veel mensen zullen onbekend zijn met het verhaal van Hachiko, de Japanse hond die in de jaren ’30 van de vorige eeuw jarenlang iedere dag op zijn al overleden baasje wachtte. Een Japanse curator kwam deze week echter met een weinig romantische verklaring voor de ongeëvenaard trouwe viervoeter. Lees verder