Nog een paar weken en dan barst het WK Rugby 2019 los in Tokyo, als Japan het opneemt tegen Rusland. Het land is, na Frankrijk, het tweede niet-Gemenebestland dat het kampioenschap mag organiseren. En dat is niet zomaar, want de ‘Brave Blossoms’ plaatsten zich tot nu toe voor elke eindronde. Lees verder
Wereldwijd wordt het voor journalisten steeds moeilijker om hun werk te doen. Voor een aantal landen is dat niet bepaald nieuw. Maar toch zijn er ook plekken waar de voorheen ruimere bewegingsvrijheid van journalisten steeds verder afneemt, zoals Amerika. De huidige president deinst er niet voor terug om verslaggevers van hem onwelgevallige media over te slaan. Wie het wekelijks vragenuurtje met premier Rutte gewend is, schrikt daarvan – maar het doet zeker ook denken aan de Japanse situatie. Want in tegenstelling tot wat je zou verwachten, is het met de persvrijheid in Japan minder goed gesteld. Lees verder
In 2016 kondigde hij aan nog één keer het tekenschort voor te zullen binden: regisseur Hayao Miyazaki, grootmeester van de Japanse animatie, werkt op dit moment hard aan zijn laatste film. Eerder zouden we daarvan opkijken, maar tegenwoordig nemen we dit soort statements met een flinke korrel zout. Miyazaki kondigde zijn pensioen namelijk al minstens drie keer eerder aan, en keerde telkens terug. Wat drijft Miyazaki? In haar boek Miyazakiworld probeert Susan Napier een antwoord op die vraag te geven. Lees verder
Toen Donald Trump voor het eerst als president van de VS contact met de premier van Japan had gehad, sprak hij gloedvol over zijn goede vriend, ‘premier Shinzo’. Dat Trump er niet in slaagde om de Japanse minister-president respectvol bij zijn achternaam te noemen, zal weinigen verrassen. Toch is het niet gek dat hij de vergissing maakt – hij is zeker niet de enige. In Japan wordt de familienaam namelijk eerst gezegd of geschreven. Buiten de landsgrenzen wordt echter de omgekeerde (westerse) volgorde gehanteerd. De hoogste tijd om aan die verwarring een einde te maken- althans, als het aan de regering Abe ligt. Lees verder
Op het station gauw nog even een makkelijke maaltijd kopen en deze in de trein naar huis wegwerken, het is in Nederland heel gewoon. Menig trein walmt hier in de spits naar friet speciaal, patat oorlog of ander stationsvoedsel. Zo niet in Japan. Niet alleen wordt daar tijdens korte en middellange treinreizen niet gegeten: op straat eten en drinken is er sowieso ongebruikelijk. Lees verder
Aan mascottes is er in Japan bepaald geen gebrek. Zowel publieke organisaties als commerciële bedrijven maken er gretig gebruik van, om de doodsimpele reden dat het werkt: je kunt nog zoveel pakkende slogans bedenken, maar met een koddige mascotte genereer je bij het Japanse publiek veel meer aandacht voor je merk, dienst of product. Pasuke is in die zin een vreemde eend in de bijt: deze pandabeer maakt eigenlijk geen reclame voor de organisatie die hem bedacht. Hij staat misschien wel voor iets veel belangrijkers. Lees verder
Op 1 april 2019 werd de naam van de regeerperiode van keizer Naruhito onthuld: Reiwa. Met het aftreden van Akihito komt er namelijk een eind aan Heisei, een tijdperk dat in totaal 31 jaar heeft geduurd. Waar komt het gebruik vandaan, hoe wordt een naam gekozen, en hoe wordt er op de nieuwe naam gereageerd? Lees verder
Waar de discussie in Nederland over de voors en tegens van schooluniformen al decennia woedt, zijn de Japanners er al lang uit: sinds het einde van de 19e eeuw dragen scholieren daar verplicht een uniform. Wat is de geschiedenis achter het Japanse schooluniform, en waarom wordt het gedragen? Lees verder
