Japanse shockrockers: Visual kei

Visual kei (bijuaru kei) is een unieke Japanse (muziek-)stroming die zijn oorsprong vindt in de voor muziek en mode zo vruchtbare jaren ’80. De aanhangers van deze stroming zijn door hun zware make-up, uitbundige kapsels en kostuums niet moeilijk te herkennen. Een beetje gothic, een beetje punk, een klein scheutje glam metal en als kersje op de taart een flinke dosis androgynie- et voilà, visual kei in een notendop.

In de jaren ’80 introduceerden bands als X Japan, D’erlanger en Buck Tick een nieuwe look en sound in de Japanse muziekscène. Met hun uitvoerige optredens, excentrieke kapsels en flamboyante outfits zetten ze de toon voor de hele beweging. Het verhaal gaat dan ook dat de term ‘visual kei’ afkomstig is van X Japan’s motto ‘Psychedelic violence/Crime of visual shock’. De stroming vierde hoogtij in de jaren ’90, en na een korte dip in het begin van het nieuwe millennium is er nu sprake van een nieuwe golf visual kei. Die dankt zijn populariteit aan een groeiende voorliefde voor metalcore, hardcore punk en alternatieve metal. Bands binnen deze ‘new wave visual’ kei spelen allerlei soorten muziek- van pop-punk tot death metal, en van synthpop tot techno.

Visual kei is dus niet per se gebonden aan een bepaald muziekgenre. Bands mixen en matchen met muziekstijlen om zo een unieke, experimentele sound te creëren. Maar als we dan toch van een ‘typisch‘ visual kei-geluid moeten spreken, denk dan aan scheurende gitaren, diepe stemmen, zware drums, autotune of andere geluidsvervormers en melodieuze hooks. Er is veel respect voor de talenten van gitaristen en bassisten, en tijdens shows wordt er veel tijd vrijgemaakt voor solo’s.

 

Veel visual kei-bands kennen zichzelf ook thema’s toe die hun muziek en shows kleuren. Een goed voorbeeld van een band met zo’n uitgesproken thema is Versailles met hun neoklassieke metalgeluid en hun door de rococo-periode geïnspireerde kleding. Verder is het niet ongewoon als bands van stijl en sound veranderen- zo speelt de band Dir en grey de laatste paar jaar meer technische death metal-achtige muziek dan ze oorspronkelijk deden, terwijl X Japan de kant van progressieve metal op lijkt te gaan.

Het is dus geen verrassing dat voor het ongetrainde oor de vele verschillende uitingen van visual kei moeilijk te herkennen zijn. Maar gelukkig kun je een visual kei-band wel altijd herkennen aan hun extreme uiterlijk. Veel visual kei-artiesten verven hun haar in uitbundige kleuren: rood, blauw, pikzwart, witblond of bruin. Het haar wordt lang en gelaagd gedragen omdat het zo makkelijk te stylen en touperen is. Soms kiezen artiesten voor hanekammen en spikes, of, als het om een wat meer mainstream bandje gaat, voor wat korter haar met een lange zijlok. Visual kei-kleding is een mengelmoesje van rock, punk, gothic, fetisj, historische invloeden uit de rococo- en Victoriaanse periodes, maar ook wat meer hedendaagse kleding als maatpakken en skinny jeans worden gezien.

Visual kei legt een enorme nadruk op artistieke vrijheid, shock value en metroseksualiteit. De stijl is uniseks, en veel artiesten kiezen voor een androgyne look, wat vaak choquerend uitpakt, maar hen juist geliefd maakt bij hun fans. Visual kei-mannen hebben vaak de slanke lichaamsbouw waar de stijl toch wel om vraagt, en het is niet ongewoon voor hen om zich te hullen in vrouwelijke kledij, compleet met lang haar en bijpassende make-up. Sommige artiesten verkleden zich altijd als vrouw, zoals Mana van Moi Dix Mois (ex-Malice Mizer), Isshiki van Kiryu en Jasmine You van Versailles. Als tegenhanger daarvan kiezen sommige bands als The GazettE juist voor een agressievere styling die doet denken aan BDSM, wat gecombineerd wordt met bleke gezichten en spikes in het haar.

Het is dan ook geen verrassing dat deze stroming een geheel eigen subcultuur kent. Die wordt gekarakteriseerd door haar tolerantie; vergeleken met de redelijk strenge metalcultuur in het Westen, waar je makkelijk buiten de boot valt, zijn hier mensen van allerlei soorten en maten welkom. Omdat visual kei zo’n mengelmoesje van genres is, word je als fan veel minder gauw als ‘wannabe’ bestempeld dan in de Westerse metalcultuur, waar puristen veel waarde hechten aan authenticiteit. Veel visual kei-fans kleden zich ook graag flamboyant, al is dat natuurlijk niet een look waarmee je even gauw naar de supermarkt gaat. Het is dan ook tijdens concerten dat liefhebbers zich het wildste uitdossen.

En hoe het er bij zo’n concert aan toegaat, zie je hieronder.

4 gedachten over “Japanse shockrockers: Visual kei

  1. Leuk artikel! Bondig maar toch gedetailleerd en met treffende voorbeelden. De feiten kloppen ook zover ik weet, dus zeker een informatief artikel voor degenen die Visual Kei nog niet of een beetje kennen!

    Het enige wat ik kan bedenken is dat misschien niet iedereen weet dat Hiyori van Kiryu dus officieel Isshiki Hiyori heet (ik wist het dus niet :p) omdat hij meestal met Hiyori word aangeduid en niet met Isshiki. Maar dat kan aan mij liggen.

    Mocht er verder iemand interesse hebben in meer (Engelse) Visual Kei artikelen, interviews en CD reviews: zelf schrijf ik voor ROKKYUU (69) Magazine, een Tokyo-based webmagazine met veel foto-reportages en ook een eigen Video-Comment sectie van actuele Visual Kei artiesten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *