De doorkijkjes van Takashi Yasui

Japanse filmmakers, animators en schrijvers werken vaak vanuit het principe ‘slice of life’: een op het eerste gezicht arbitraire serie gebeurtenissen, geen uitleg of achtergrond, nauwelijks plot. Alsof het publiek bij toeval een kijkje in de levens van de personages wordt gegund, dat ook plotseling weer voorbij kan zijn: het verhaal begint en eindigt vaak op een ‘gek’ punt, waardoor je als kijker het gevoel hebt dat het nog verdergaat nadat de zaallichten weer zijn aangegaan. Regisseur Hirokazu Kore-eda is er een absolute meester in. Takashi Yasui doet hetzelfde – maar dan in fotovorm. Lees verder

Origami

Origami is een van die weinige Japanse woorden die nagenoeg elke Nederlander zomaar kent. Het betreft immers de uit Japan afkomstige kunst van het vouwen van papier (ori, ‘vouwen’ en kami, ‘papier’). Ook in Nederland wordt gevouwen en genoten, sinds 1983 is de Origami Sociëteit Nederland actief.
Lees verder

Kamakura: Tsurugaoka Hachimangū

Het zou ons hier thuis nooit zo eenvoudig lukken om het gevoel van nederigheid en nietigheid bij het naderen van een schrijn te krijgen. Daar is behoorlijk architectonisch kunst- en vliegwerk voor nodig. Nederland is immers plat. Op tal van manieren. In Kamakura heeft men bij het stichten van de Tsurugaoka Hachimangū perfect gebruik gemaakt van de heuvels op locatie. Wie de schrijn nadert kijkt op, kijkt al lopend almaar op en voelt zich van ontzag vervuld. Lees verder

Seichi 88 : de allerheiligste plaatsen voor de manga- en anime-liefhebber (2)

De Japanse uitgeverij Kadokawa nodigde in 2016 wereldwijd anime- en manga-fans uit om te stemmen op de beste 88 seichi, uit de tienduizenden die er zijn. Seichi zijn ‘heilige’ plekken die te maken hebben met een manga of anime. Dit kunnen treinstations, scholen, tempels en andere alledaagse locaties zijn waarop plekken in manga of anime gebaseerd zijn. Maar ook de huizen van animators, mangaka (tekenaars) en manga-musea. Inmiddels is de uitslag bekend gemaakt! Lees verder

De Europese ontdekking van Katsushika Hokusai

De golf van Katsushika Hokusai. Wie kent hem niet? Het is mogelijk het meest gereproduceerde kunstwerk ter wereld. Hoewel Hokusai lang weinig erkenning genoot in Japan zelf, is er momenteel een ware Hokusai-hype aan de gang in Japan. Vorig jaar november opende een nieuw Hokusai-museum aan de Sumida-rivier en ook dit jaar krijgt de ‘oude man gek van tekenen’, zoals hij zichzelf ook wel noemde, veel aandacht. Wat zit er achter die herwaardering? Lees verder

De Yamanote-lijn, halte 28 – Hamamatsucho

We schreven het al vaker: Japan vernieuwt razendsnel, maar zonder het oude uit het oog te verliezen. Nergens wordt dat duidelijker dan rondom de stations van de Yamanote-lijn. Daar staan tussen de grote kantoorgebouwen eeuwenoude tempeltjes of schrijnen, en zijn traditionele tuinen gerust tegen een drukke verbindingsweg gevleid. In Hamamatsuchō, de volgende halte op de Yamanote-lijn, is dat niet anders. Lees verder

De bijinga van Ikenaga Yasunari

Japans kunstenaar Ikenaga Yasunari schildert portretten van vrouwen. Dat doen er wel meer. Maar de linnen doeken van Yasunari onderscheiden zich van alle andere. Ze zijn onmiddellijk herkenbaar aan het prominent gebruik van bruine sepia-tonen, de aandacht voor de bloempatronen van de kimono en uiteraard en vooral aan de dromerige gezichten van zijn modellen. Zijn werk wordt gerekend tot de bijin-ga, portretten van – inderdaad – mooie vrouwen. Lees verder