Jesse Klaver, Alexander Pechtold, Mark Rutte en mogelijk zélfs Sybrand Buma hebben er alle vier één op het bureau staan, één oog ingekleurd tijdens het doen van hun vurigste wens. Wanneer deze al polderend wordt vervuld, wordt ook het tweede oog zwart gemaakt. Missie geslaagd, wens vervuld. Zo hoort dat bij de Daruma, de ultieme geluksbrenger uit Japan. In dit artikel vertellen we graag over dit traditionele amulet, dat net als de gelukskat Maneki-neko ook haar weg goed gevonden heeft buiten Japan. Lees verder →

In de westerse wereld staat Japan bekend als het land van harmonie. Onze uitdrukking ‘je zen voelen’ is ontleend aan Zen, een serene variant van het Boeddhisme die in Japan tot volle wasdom is gekomen. Het streven naar ultieme harmonie betreft jouw zijn in de wereld, relaties tussen mensen onderling, en wordt van oudsher ook toegepast op de relatie met dieren, die het in de Japanse mythologie al eeuwen lang goed voor hebben met de mens. De laatste jaren wordt die zorg door dieren niet altijd even vanzelfsprekend geretourneerd. 
Lees verder →

Hirokazu Kore-eda is een van de weinige Japanse regisseurs die bij elke film die hij uitbrengt op aandacht uit het Westen kan rekenen. Van zijn laatste vier films gooiden er drie hoge ogen op het filmfestival van Cannes; voor Soshite Chichi ni Naru won hij er in 2013 zelfs de juryprijs. Je kunt je voorstellen dat ook wij met smart uitkeken naar zijn nieuwste film After the Storm. Lees verder →

Wie Japan intypt op Google vindt al snel de prachtige plaatjes van de roze en witte kersenbloesembomen. In Japan is een rijke traditie ontstaan rond deze bloesems. Elke lente wanneer de sakura in bloei staan, picknicken de liefhebbers onder deze bomen. Hoe is de sakura zo’n belangrijk symbool geworden voor Japan en waarom zijn Japanners gefascineerd door deze boom? Lees verder →

Valentijnsdag is enorm populair in Japan, al wordt deze door de Amerikaanse commercie bedachte feestdag er anders gevierd dan in Nederland: op 14 februari geven alleen vrouwen degenen op wie ze (heimelijk) verliefd zijn een verrassing, meestal in de vorm van chocola. Pas een maand later mogen mannen het evenwicht herstellen: op 14 maart is het in Japan White Day. Lees verder →

Stel nu eens dat er ook een Katern : Holland zou zijn waarop Japanners zouden kunnen lezen wat er in óns land zoal gebeurt. Hoe zouden deze lezers dan aankijken tegen de campagnes rond de verkiezingen in Nederland?  Lees verder →

Ieder jaar, op de derde dag van maart, vindt het Hina Matsuri (雛祭り) festival plaats. Hina betekent kuikentje, en is een liefkozende metafoor voor een jong meisje. Deze dag is namelijk gewijd aan de goede gezondheid van de meisjes in een huishouden. Ook bidden de familieleden voor een voorspoedige toekomst. Hina Matsuri staat ook bekend als het perzikfestival, omdat in deze tijd van het jaar in Japan de perzikbomen bloeien. Lees verder →

De shichi fukujin, (七福神, ‘zeven Japanse geluksgoden’) vormen al sedert de Edo-periode een populair gezelschap. Deze ‘magnificent 7’ tref je afgebeeld in en rond bijna alle tempels van Japan. Soms zie je er één, maar vaker bevinden ze zich op de takarabune, hun gezamenlijke ‘schattenschip’. Lees verder →

Dat Tokyo niet één stad is, maar eigenlijk een agglomeratie van losse steden, wordt weer duidelijk wanneer je op station Shinjuku de trein in zuidelijke richting neemt: na de wolkenkrabbers en neonlichten is er plots het lommerrijke Yoyogi, de volgende halte op de Yamanote-lijn. Lees verder →

De kunst van kalligrafie (書道 : Shodō) is in Japan te traceren naar de vroege Heianperiode, rond 800 AD. Deze kunst is geheel overgekomen uit China, zoals ook het gebruik van kanji, die al enkele eeuwen eerder, in de 6e eeuw, over waren genomen. Hoewel de geletterdheid van het volk vrij laag was in de Heian-periode, bloeide er aan het hof in Heian-Kyo (het huidige Kyoto) een tijdperk op van literatuur en dichtkunst. De Japanners met hun liefde voor de esthetische vorm zagen in de kalligrafie een prachtig voertuig voor deze uitingen. Lees verder →