Wie aan Kyoto denkt, denkt aan toeristische trekpleisters als het gouden paviljoen of de tempel Kiyomizu-dera. Niet meer dan logisch, gezien de jarenlange marketing van de stad als cultureel centrum van Japan. De stad was gedurende elf eeuwen de keizerlijke hoofdstad en er staan zo’n 2000 tempels en heiligdommen binnen haar grenzen. Dit geeft de stad op het eerste gezicht een onmiskenbaar nostalgische sfeer die keihard botst met het ruwe stedelijke Osaka, op slechts een klein uur afstand per auto. Maar wie langere tijd in Kyoto verblijft zal ontdekken dat deze prachtige stad meer te bieden heeft dan toeristische attracties.

Het huidige Kyoto werd oorspronkelijk gebouwd naar Chinees voorbeeld, met als gevolg een vrijwel symmetrisch raster van hoofdwegen. Daarnaast ligt de stad op een lichte helling, wat het navigeren verder vergemakkelijkt. Ga je bergaf? Dan ga je in Kyoto over het algemeen zuidwaarts. Hoewel in Kyoto weinig tot geen fietspaden zijn aangelegd is de fiets wel degelijk een veelgebruikt vervoersmiddel. Naast het feit dat je in Japan zowel op de weg als op het trottoir mag fietsen (sinds kort gelukkig wel alleen aan de linkerkant van de weg, om spookrijders te voorkomen) is het als Nederlander een waar genot om 30 minuten achtereen rechtdoor heuvelaf te kunnen fietsen.

Minstens zo interessant is uiteraard de bestemming die je op deze manier kunt bereiken. Het bruisende centrum van de stad biedt niet alleen honderden restaurants, dure winkels en donkere kroegen, maar is tevens de plek waar mensen elkaar in de buitenlucht ontmoeten bij de Kamo-rivier, die de stad van noord naar zuid doorkruist. In het regenseizoen (juni-juli) wil deze nog wel eens overstromen, maar op een zonnige dag is het in het park langs de rivier heerlijk vertoeven onder het genot van een drankje. Wat opvalt is de open sfeer waardoor mensen over het algemeen (wellicht onder de invloed van het bovengenoemde drankje) makkelijker te benaderen zijn dan in Japan over het algemeen het geval is. Deze sfeer verspreidt zich bovendien door grote delen van de stad tijdens het beroemde Gion-festival, dat ieder jaar honderdduizenden bezoekers trekt.

Uiteraard wordt er in Kyoto ook gewerkt. Veel Japanse bedrijven hebben een belangrijk, of zelfs een hoofd-, kantoor in de regio. Zo komen bijvoorbeeld de ook in Nederland bekende bedrijven Nintendo en Kyocera uit Kyoto. Wie vanaf het hypermoderne Kyoto Station naar het zuiden staart ziet dan ook tot aan Osaka aan de horizon de enorme kantoren- en industrieterreinen zich uitstrekken. Dit wil overigens niet zeggen dat de natuur geen ruimte krijgt in de stad. Kyoto wordt aan drie kanten omringd door bergen die vanuit het dal vrijwel altijd te zien zijn. Naast de vele parken in de stad is het echte natuurgroen dus nooit ver weg.

Kyoto is kortom een geslaagde combinatie van cultureel erfgoed, natuur en stedelijk gemak. Wie in Kyoto woont zal vroeg of laat gegrepen worden door haar sfeer, die ook na vertrek nog lastig af te schudden zal zijn.

Bas Oostdijk woonde een jaar in Kyoto.