Amabie geeft Japanners hoop tijdens de coronacrisis

Het wezentje lijkt, met haar lange haar, nog het meest op een zeemeermin, ware het niet dat die slechts één vissenstaart heeft. Hier zien we in plaats daarvan drie vogelpootjes. En kijk je nog eens goed, dan valt op dat haar mond een snavel is, haar oren stiekem vinnen zijn, en dat ze geen armen heeft. Amabie is duidelijk niet ontsproten aan het brein van een Deense sprookjesschrijver, maar een yōkai – én Japans hoop in deze bange dagen. Lees verder

Een anderhalve-meter-samenleving in Japan?

Natuurlijk komt het goed. Wanneer het coronavirus Covid-19 uitdooft of zelfs bedwongen wordt, zal echter nog geruime tijd een anderhalve-meter-samenleving van kracht moeten zijn om te voorkomen dat we elkaar weer opnieuw besmetten. We zullen afstand tot elkaar moeten bewaren, krappe ruimten moeten vermijden en meer en meer vanuit thuis op afstand moeten werken. Hoe zou dat er uit zien in Japan? Lees verder

Hanami: vele bloesems maken samen lente

Dezer dagen begint de Japanse kers in bloei te komen. Japan kleurt vanaf het zuiden langzaam maar zeker volledig roze. Het Japanse kersenbloesemseizoen is alle jaren een moment om naar uit te kijken, de winter is voorbij, er breken betere, hoopvolle tijden aan. Veel toeristen plannen hun hele reis rond de zogeheten sakura en Japanners trekken massaal naar parken om van de kortstondige pracht van de bloesem te genieten. Dit jaar echter niet. Lees verder

Shokunin: oneindig trainen om de beste te worden

De beste pizza’s ter wereld vind je in Tokyo. Al zal je het ze nooit hardop horen zeggen, zelfs de uitvinders van de pizza in Napels zijn het ermee eens. De combinatie pizza en Japan ligt niet voor de hand, maar dit meesterbakkerschap is het logische en enig mogelijke gevolg van het shokunin-principe: oneindig trainen om ergens de beste in te worden.  Lees verder

Tsundoku, over Japanners mét spullen

Loop een Nederlandse boekhandel in, en je gelooft prompt dat er in Japan enkel natuurliefhebbers, filosofen en vooral heel veel minimalisten wonen. Japanse boeken over ontspullen doen het in elk geval goed. Voor wie zichzelf wel eens radeloos terugvond tussen stapels kledij die dan wel nauwelijks meer joy sparken, maar waarvan je ook niet zomaar afscheid kunt nemen, hebben we een geruststellende mededeling: in Japan wonen ook een hele hoop mensen mét spullen.  Lees verder

Van gestresst salarywoman naar ontspannen officewerker

Salarymen en -women zijn de Japanse benamingen voor werknemers in loondienst, veelal kantoorpersoneel. De termen hebben in het Westen een negatieve connotatie, want ze worden geassocieerd met lange werkdagen en onrealistische workloads, een bullebak van een baas, pas mogen afsluiten als het werk echt af is, overwerk dat dus niet betaald wordt en pas naar huis mogen als de baas is vertrokken. Een uitputtingsslag. Karōshi – dood door overwerk – kwam regelmatig in het nieuws. Dat dit stereotype beeld van de salarywoman vandaag niet meer volledig klopt, wordt aangetoond met een dag uit het leven van Emi, 24 jaar oud. Zij woont nog bij haar ouders in Tokyo en werkt bij Pasona Group, één van de grootste uitzendbureaus van Japan. Lees verder

Geboorte in Japan: ’t Is een gezond kind en de naam is?

In Japan is de naam van een kind niet perse onmiddellijk na de geboorte bekend. Er wordt ook geen geboortekaartje verstuurd zoals wij dat hier gewoon zijn. Moeder en vader nemen in alle rust de tijd om hun kind eerst te leren kennen en maken pas daarna de inmiddels passende naam voor hun kind bekend. Ze mogen daar gerust veertien dagen over doen. Geboorte in Japan is omgeven met nog meer tradities. Lees verder

De staat van de persvrijheid in Japan

Wereldwijd wordt het voor journalisten steeds moeilijker om hun werk te doen. Voor een aantal landen is dat niet bepaald nieuw. Maar toch zijn er ook plekken waar de voorheen ruimere bewegingsvrijheid van journalisten steeds verder afneemt, zoals Amerika. De huidige president deinst er niet voor terug om verslaggevers van hem onwelgevallige media over te slaan. Wie het wekelijks vragenuurtje met premier Rutte gewend is, schrikt daarvan – maar het doet zeker ook denken aan de Japanse situatie. Want in tegenstelling tot wat je zou verwachten, is het met de persvrijheid in Japan minder goed gesteld. Lees verder

Leestip: Miyazakiworld

In 2016 kondigde hij aan nog één keer het tekenschort voor te zullen binden: regisseur Hayao Miyazaki, grootmeester van de Japanse animatie, werkt op dit moment hard aan zijn laatste film. Eerder zouden we daarvan opkijken, maar tegenwoordig nemen we dit soort statements met een flinke korrel zout. Miyazaki kondigde zijn pensioen namelijk al minstens drie keer eerder aan, en keerde telkens terug. Wat drijft Miyazaki? In haar boek Miyazakiworld probeert Susan Napier een antwoord op die vraag te geven. Lees verder