Japanners zijn meesters op de kleine ruimte. Dat zie je nog het best in de steden – elke vierkante kilometer in Tokyo wordt door 6224 inwoners gedeeld – maar de ruimte op het platteland is zeker ook niet oneindig: het land is uitgestrekt, maar bestaat voor ruim 70 procent uit rots en andere moeilijk bewoonbare ondergrond. In Japan wordt daarom al eeuwenlang gesleuteld en geschaafd aan de ultieme miniwoning. Lees verder
Rondom station Osaki is het merkbaar rustiger dan in veel andere delen van Tokyo. Al is rustig in deze miljoenenstad wel een relatief begrip: op het station stapten bij de laatste meting in 2013 dagelijks nog altijd meer dan 140.000 reizigers op de Yamanote-trein. Lees verder
In Tokyo voelt het oude Japan verder weg dan in steden als Kyoto of Nara. Dat is ook niet vreemd: tijdens de Tweede Wereldoorlog was de hoofdstad een belangrijk doelwit voor geallieerde brandbommen. Tokyo is daarmee het Rotterdam of Nijmegen van Japan: snel heropgebouwd, maar niet overal even geslaagd. Toch herbergt de stad, voor wie weet waar te kijken, meerdere beroemde heiligdommen. De Meiji Jingu is er daar één van. Lees verder
Razend populair onder Japanse kinderen, vaste prik in elke universiteitscafetaria en hoeksteen van veel zakenlunches: karee raisu, oftewel curry met rijst. Hoewel het gerecht dezelfde naam draagt als de bij ons bekendere Thaise en Indiase varianten, heeft deze curry daar inhoudelijk weinig meer mee van doen. En dat is ook niet zo gek: Japanse curry kent zijn oorsprong namelijk niet in Azië, maar in Groot-Brittannië. Lees verder
Zo rustig als het in Meguro is, zo druk is het één halte verder in Gotanda. Dat wil zeggen, in het oostelijke deel; in westelijk Nishi-Gotanda wordt net als in Meguro vooral gewoond. Laat dat stuk daarom vooral (letterlijk) links liggen, en richt je op Higashi-Gotanda. Lees verder
Prinses Mako trouwt binnenkort met een ‘gewone’ burger en is op dat moment prinses-af. Daarnaast heeft keizer Akihito vorig jaar toestemming gevraagd om af te treden, iets wat in Japan nauwelijks voorkomt. Het klinkt klein, maar is behoorlijk onstuimig vaarwater voor een instituut dat door veel Japanners juist wordt gewaardeerd omdat het bijna nooit verandert. Lees verder
“Mij niet gezien”, zei Nobuo Uematsu, de beroemde componist van videogame-muziek, toen spellenmaker Square Enix in 2004 besloot het hoofdkwartier van Meguro naar Shinjuku te verplaatsen. Uematsu was zo gehecht geraakt aan de rust en het groen van Meguro, dat hij bereid was er zijn ongetwijfeld uitstekende contract voor op te zeggen. Wie deze halte op de Yamanote-lijn bezoekt, snapt waarom. Lees verder
Onlangs verscheen bij uitgeverij Kleine Uil een reisverhalenbundel van Caroline van Ommeren met deze titel Dwarrelende bloesem, knipperend neonlicht. De redactie van Katern: Japan mocht al genieten van deze vlot geschreven en raak getypeerde verhalen over Japan en haar bewoners. De auteur reist en gidst al geruime tijd in Zuid- en Zuidoost-Azië. Japan werd echter het land waarover werd geschreven. Blijkbaar neemt Japan een speciale plaats in. We spraken met Caroline. Lees verder
Wanneer ons gevraagd wordt of het mogelijk is om naar Japan te reizen zonder Japans te spreken, reageren we altijd positief: zeker in de grote steden is verkeersinformatie in twee talen beschikbaar en wordt in elk geval rudimentair Engels verstaan. Lost in translation ben je niet snel. Maar wees wel gewaarschuwd: als je zonder smartphone of kaart een plek probeert te vinden, kun je daar best wat tijd aan kwijt zijn. Japanse adressen zijn namelijk anders opgebouwd dan de onze. Lees verder
Als Japan op drie maart Hina Matsuri voor meisjes viert, mogen jongens natuurlijk niet achterblijven. Ruim twee maanden later is het daarom hun beurt: op 5 mei viert Japan Kodomo no Hi, oftewel ‘kinderdag’. Hoewel de dag sinds 1948 bedoeld is voor alle kinderen, zorgt een aantal gebruiken ervoor dat geen Japanse jongen zich vergeten zal voelen. Lees verder
