Noem het gerust het wonder van Netflix: series en films van over de hele wereld, slechts enkele swipes of klikken van ons verwijderd. In die almaar grotere mediabibliotheek is ook een aantal Japanse films en met name series te zien. Nederland is een echt ‘romcom’-land, maar wat vindt de Japanse kijker interessant? Tijd om er eens in te duiken. Lees verder
Alle bijdragen van: Tom Omes
Waarom de Japanse horeca nauwelijks terrast
Nu de lente zich deze week duidelijk aankondigt, hopen veel uitbaters van horecagelegenheden de terrassen te mogen openen. Begrijpelijk, want het is voor hen de enige manier om in deze ingewikkelde tijd mensen veilig te ontvangen. In Nederland is het een uitkomst – horecagelegenheden zónder stoelen buiten zijn hier vrij zeldzaam – maar grote terrassen komen in Japan niet of nauwelijks voor, zelfs nu niet. Waarom eigenlijk niet? Lees verder
Iconisch design van Daigo Daikoku
Toen we een aantal jaar geleden het Japans webdesign onder de loep namen, stelden we vast dat het Japanse deel van het internet een geheel eigen look & feel heeft. Je zou het, vanuit Westers perspectief, bij tijd en wijle zelfs een beetje oubollig kunnen noemen. De afgelopen jaren is er echter een kentering waarneembaar. Ontwerper Daigo Daikoku speelt, met zijn strakke ontwerpen, daarbij ontegenzeggelijk een voortrekkersrol. Lees verder
Terug naar Japan met Anne Sey
Gisteren verscheen Terug naar Japan van Anne Sey, Japanoloog, bedrijfskundige, strategisch adviseur én keramist. Anne reisde vaak door Japan, maar deed dat een paar jaar geleden voor het eerst per fiets. In haar boek doet ze verslag van dit avontuur. We spraken met haar over wat haar zo aantrekt aan Japan, wat haar (en ons!) betreft het meest interessante land ter wereld. Lees verder
Shinise: daadwerkelijk depuis
Japanse bedrijven mogen graag, voor wat extra allure, een ‘depuis’ boven hun logo plaatsen – ook als een merk pas een paar jaar bestaat. Bedrijven die daadwerkelijk depuis zijn, zijn er echter ook: in 2021 vieren 3696 shinise, ‘oude winkels’ hun honderdste verjaardag. Daarvan zijn enkele ook hier bekend. Waarom overleven juist de Japanse ondernemingen zo lang? Lees verder
Iconische Japanse bouwwerken: Nippon Budōkan
Of de Olympische Spelen van Tokyo volgend jaar doorgaan, weet niemand. Wanneer daarover besloten wordt evenmin. Tot die tijd wordt daarom alvast weer voorzichtig geoefend met grote(re) sportevenementen, uiteraard met inachtneming van regels tegen coronabesmettingen. Het jaarlijkse karatetoernooi voor de Kanto-regio was in oktober het eerste evenement in de wereldberoemde Nippon Budōkan sinds maart. Lees verder
Waarom de Japanse televisie zo veel programma’s ondertitelt
Wanneer je naar Japanse televisie kijkt, kun je vaak niet om de ondertitels heen. Letterlijk, want met name bij talk- en spelshows zijn de karakters vaak kleurrijk, en zo groot dat ze soms wel de helft van het beeld in beslag nemen. In principe erg handig voor doven en slechthorenden, ware het niet dat de ondertitels niet voor hen bedoeld zijn. Maar voor wie dan wel? Lees verder
Iconische Japanse bouwwerken: Tokyo Tower
Hij is al jaren niet meer stads’ hoogste, en zelfs zijn primaire reden van bestaan kwam, door alle andere hoogbouw, in het geding. Toch staat hij nog altijd synoniem voor de Japanse hoofdstad: Tokyo Tower, de zendmast in het hart van Tokyo. Hij komt voor in menig anime en LEGO nam ‘m op in zijn Architecture Series. Wanneer is de toren eigenlijk gebouwd? Waarom is hij oranje-wit geverfd? En, belangrijker nog – waarom lijkt-ie zo op de Eiffeltoren? Lees verder
Leestip: Sharing a House with the Never-ending man
Inkijkjes bij Studio Ghibli focussen vaak op het werk van animatieregisseur Hayao Miyazaki. Erg interessant, maar veel andere mensen en bezigheden blijven onbelicht. Sharing a House with the Never-ending Man biedt een nieuw perspectief. Steve Alpert, de enige Amerikaan die ooit bij Ghibli werkte, geeft in deze memoires een bijzonder vermakelijk kijkje achter de schermen van de wereldberoemde animatiestudio. Lees verder
Meten in Japan: met meer dan twee maten
Huur een appartement in Japan, en je wordt, naast met een boel papierwerk, geconfronteerd met oppervlaktematen in jō. Een woonhuis gaat echter in tsubo, ruwweg (maar niet precies) twee jō. Als je nu niet meer naar Japan durft, kunnen we je geruststellen: op de borden langs de snelwegen zijn de afstanden ‘gewoon’ in kilometers af te lezen, en ook in de keuken wordt met vertrouwde liters gewerkt. Zolang het niet om een portie rijst of sake gaat trouwens – die geven Japanners weer in go. Lees verder