Over Cees Omes

Onderwijskundig adviseur/programmeur, docent en trotse vader van drie zonen die volledig "into Japan" zijn. Twee daarvan hebben in Leiden de studierichting Talen en Culturen van Japan afgerond, de derde is een Anime-Otaku. Naast Cool Japan en eeuwenoude culturele tradities beschouwt hij vooral Sociaal Japan. Cees verwondert zich over de sociale cohesie en oplossingen die Japan kiest voor vraagstukken wanneer mensen met elkaar omgaan. Op straat, in het gezin, het onderwijs en in de zorg.

Alle bijdragen van: Cees Omes

Geplaatst op door

Hoe blijven de Japanse spoorlijnen rendabel?

1

Wie in Tokyo de trein neemt, kan zich niet voorstellen dat spoorwegmaatschappijen moeite hebben om het hoofd boven water te houden. De trein zit immers altijd ramvol. Ook de shinkansen hogesnelheidstreinen tussen Tokyo en Osaka hebben over aantallen passagiers niet te klagen. Toch zijn er in het uitgestrekte land ook noodlijdende treintrajecten te over. Om de Japanse spoorlijnen rendabel te houden worden daarom verrassende oplossingen bedacht. Lees verder →

Geplaatst op door

Japan moet dealen met de natuur

Beantwoorden

Een heel hevige aardbeving in Hokkaido. Het zal u niet ontgaan zijn, zelfs het Nederlandse journaal stipte het even aan. Maar het ging toch om een tyfoon die Japan teisterde? En het was er toch ook uitzonderlijk warm? Het is alle drie waar, Japan moet (ook) dit jaar dealen met fors natuurgeweld dat elkaar in rap tempo opvolgt. Lees verder →

Geplaatst op door

Geen pardon voor Japanse schijniepen

Beantwoorden

In het plaatselijke sufferdje deelt de gemeente mee: kapvergunning verleend voor 3 Japanse schijniepen. Schijniepen hebben hun naam niet echt mee. Iep spreekt niet tot de verbeelding, zoals eik, beuk en (oh) dennenboom dat wel doen. Iep heeft niet dat robuuste, en klinkt eerder klagend. Het andere Nederlandse woord voor iep is olm en op de een of andere manier helpt dat niet. Wanneer je dan ook nog niet eens een iep bent, maar een schijniep, ben je kansloos. Dan word je vroeger of later uitgezet. Lees verder →

Geplaatst op door

De Hari-e collages van Masayasu Uchida

Beantwoorden

Wie Japan en papier met elkaar verbindt, denkt aan origami. In tweede instantie wellicht aan washi: ‘Japans papier’ waar traditionele shoji (schuifdeuren) of bijvoorbeeld parasols van worden gemaakt. Natuurlijk ook aan ukiyo-e, de Japanse blokdrukprenten. Voortaan mag je gerust ook aan adembenemende Japanse collagetechnieken denken. Maak kennis met kunstenaar Masayasu Uchida. Lees verder →

Geplaatst op door

Japanse pensioenperikelen

2

In Japan ligt de pensioenleeftijd op 60 jaar. Toen we recentelijk een Japanse vriend uitbundig feliciteerden met het behalen van deze mijlpaal en hem vroegen wat hij nu allemaal heerlijk ging doen, haalde hij tot onze verrassing de schouders op: “Gewoon, doorwerken! What else?” Lees verder →

Geplaatst op door

Beard Papa: zoet en zalig

Beantwoorden

Lang, lang geleden was er eens een kleine bakkerij in Osaka, Japan. De winkel was klein, maar iedereen wist ervan en hield van de heerlijke lekkernijen die al tijdens het bakken zo aangenaam geurden in de wijk. Iedereen hield ook van de bakker, die altijd een glimlach op zijn gezicht droeg en Beard Papa heette naar zijn donzige, witte baard. Lees verder →

Geplaatst op door

Karhu: vetgedrukte ukiyo-e

Beantwoorden

Houtblokdrukken spreken tot de verbeelding. In Japan en daarbuiten worden ze zeer gewaardeerd en beschouwd als dé karakteristieke vensters op Japan. Na een grote ‘golf’ van zogenoemde Ukiyo-e tussen 1600 en ongeveer 1850 keerde het tij en nam de belangstelling af. Het genre kreeg echter in de vorige eeuw een fantastische opleving door de Shin Hanga-kunstenaars, die deze ‘nieuwe prenten’ ontwierpen en afdrukten. Karhu was een van die nieuwe prentenmakers, maar – u hoort het al – was geen Japanner. Lees verder →

Geplaatst op door

Over verkleden en omkleden

Beantwoorden

Waar de uitgang van het woonhofje de hoofdweg naar het centrum kruiste, kwamen wij haar tegen: een jonge zwangere moeder met twee eerdere kinderen in de babboe-bakfiets. Ze waren op weg naar de carnavalsoptocht, de kinderen waren verkleed en moeder zelf ook, haar roze varkenspak werd op de buik opgesierd met rijen knopen als was ze een zeug. Haar eveneens roze gezicht stond strak, ze waren op weg, maar ze waren er nog niet. Lees verder →